George Carlin

Net deze Amerikaanse komiek ontdekt, een prachtige misantroop. Als je een min of meer steriotiep beeld hebt van wat Amerikanen denken, bekijk dan een paar van zijn shows. Over Pro-Life bijvoorbeeld of over religie.

Het begint bij "the American Dream" waarover hij zegt: "The reason they call it the American Dream is because you have to be asleep to believe it."

Over vrouwen tegen abortus "Have you noticed that most of the women who are against abortion are women you wouldn’t want to fuck in the first place? There’s such balance in nature."

Over Pro-Life in het algemeen: "Conservatives want live babies so they can raise them to be dead soldiers. Pro-life, these people aren't pro-life, they're killing doctors, what kind of pro-life is that?"

Over de Amerikaanse strijd voor de vrede: "Fighting for peace is like screwing for virginity."

Op de verjaardag van Mickey Mouse: "I hope Mickey dies. I do. I hope he goddamn dies. I hope he gets ahold of some tainted cheese and dies lonely and forgotten behind the baseboard of a soiled bathroom in a poor neighborhood with his hand in Goofy's pants."

Over de hoofdzakelijk blanke milieustrijd: "I'm getting tired of that shit. I'm tired of fucking Earth Day, I'm tired of these self-righteous environmentalists, these white, bourgeois liberals who think the only thing wrong with this country is there aren't enough bicycle paths.."

Over het einde van het leven op aarde: "We're going away. And we won't leave much of a trace, either. Thank God for that. The planet'll be here and we'll be long gone. Just another failed mutation. Just another closed-end biological mistake. An evolutionary cul-de-sac. The planet'll shake us off like a bad case of fleas. A surface nuisance."

Stijn Meuris over de sterren

Ook Stijn Meuris' voordracht gezien op Canvas over sterrekunde? Mooi. Stijn Meuris vermeldde al meermaals zijn liefde voor de astronomie in interviews. Hier kreeg hij eens de kans die bezetenheid over te brengen op een publiek. Niet dat ik mij nu onmiddellijk een sterrekijker ga kopen maar ik heb érg genoten van deze uitzending. Ook omdat het niet zozeer een voordracht leek maar eerder theater, met bewust opgebouwde spanning, perfect geplaatste pauzes en stembuigingen, drama kortom, waarin de duizelingwekkende afstanden in het heelal, de gekmakende paradoxen, de analogie met "het kleine" of de deeltjesfysica als subplots subtiel werden opgevoerd.

Elfjes.

Net zoals vorig jaar zijn er hier weer een paar dansende elfjes op bezoek. Een serieuze die precies een beetje moeite heeft met al dat heen en weer gespring en een lachende.

Hans.

Tanja Ogiers is getrouwd

Foto's van de trouw van Tanja Ogiers...

Een fijne kerst

Gezellige feestdagen, iedereen. Geniet ervan, het kan namelijk ook anders.

Het verlanglijstje van Willy

Eindelijk mijn lijstje :

- 6 Flesjes Westfleteren (bak mag natuurlijk ook)
- boekje 'fietsen in de Pyreneeën' van Alex Polfliet
- buitenbanden voor mijne racefiets, zwarte met een blauw streepje
- mooie donkere, blauwe of zwarte kousen maat 44
- iets anders is ook altijd goed

Kerstgroeten

Willy

Het verlanglijstje van Marc

Tot februari 2008 loopt er nog een retrospectieve tentoonstelling van Alberto Giacometti in het Centre Pompidou. Daar gaan we dus zeker naar toe. Kom je in de ramsj een boekje tegen over zijn werk (nieuwe kunstboeken zijn nogal duur), dan mag je dat altijd kopen voor me...Ik heb trouwens nog ooit een piepklein werkje gemaakt dat heel erg lijkt op dit werkje van hem. Dat werkje logeert nu bij Luc Vandezande.

Afgaand op mijn post over Hugo Matthijssen, gaat een boekje van hem er ook altijd in. Maar niet met de stukjes uit Humo erin, die lees ik zo al, misschien toch iets anders dan.

Heb je niet echt de tijd om nog veel te gaan shoppen dan doen warme kousen op een leuk t-shirt het ook wel, hier mee zou je me kunnen verrassen.

Het lijstjessysteem is dan wel bedoeld om ongewenste cadeaus uit te sluiten maar het nadeel is natuurlijk dat je niet meer verrast wordt...

Het verlanglijstje van Huguette

"Ik ben niet moeilijk en gauw tevreden:

Oorbelletjes, hangertjes, kettingen, rinkelende armbandjes, lekkerruikende zeepjes smeerseltjes, geurtjes.
Kortom alles om een tanende schoonheid van boven de 40 gelukkig mee te maken (lees : op te kalefateren)."

Huguette

Het verlanglijstje van Luka

"Je weet, je wilt altijd wat je niet hebt. Afrikaansen hebben veel geld over voor sluik haar. En vele westerse vrouwen met sluik haar spenderen wekelijks uren bij de kapper voor krullen, golven en andere plixkes.

Zo ook ons Luka, ze heeft één grote wens : lange golvende en krullende haren.
Bij Van Den Borre zijn krultangen te koop vanaf 13.99 euro. Je zou haar er supergelukkig mee maken en dan hoeft ze eindelijk niet meer met natte vlechtjes te gaan slapen om toch een béétje golvende haren te hebben. Het gevolg hiervan is enkel maar dat ze als ze opstaat net op een mislukte bosheks lijkt, en maak daar op een stresserende morgen als moeder nog maar eens iets van."

Huguette.

De Nieuwbrug

De brug aan Belgacom in Gent waar ze al een jaar aan bezig zijn is ongeveer klaar. Ze is gelegen op een toegangsweg naar het centrum en ik kom er elke dag voorbij.

Schilderijtje van Luka

Dit heeft ze gemaakt op de tekenschool.

Het verlanglijstje van Dries

Hopelijk is mijn lijstje nog niet te laat? Maar met al die examens heb ik er nog niet zo veel tijd gehad. Maar ze bestaat uit de volgende dingen:
1) CD 2 many dj's - Most of the remixes...(de titel is eindeloos lang)
2) CD Daft Punk - Alive (de nieuwe live cd)
3) Een nieuwe open koptelefoon van creative(blijft het beste merk en minst dure merk). Niet duur, maar zeer gegeerd!
een voorbeeld als de persoon die mij heeft het niet zeker weet: http://nl.europe.creative.com/products/product.asp?category=437&subcategory=440&product=15881
Makkelijk te vinden in de media markt en dergelijke winkels.
Als het niet duidelijk is, ze mogen mij altijd een mailtje sturen (anoniem weliswaar)!

Groetjes Dries

Konijn met pruimen

Deze week nog op de radio voor een interviewtje in Mezzo, en in de Humo. Dit naar aanleiding van zijn boekje "Nefast voor het konijn", dat zijn columns in Humo bundelt. Speciale mens, den Hugo, die wij al lang in ons hart dragen, en dit niet in het minst omdat wij er onze autistische aard mee gemeen hebben. Super aan hem vind ik dat hij er in geslaagd is van "zijn goesting doen" zijn vak te maken. Of hij nu de archetypische rechtse rocker Clement Peerens, de egoistische maniak dokter De Reiger, de van zijn schaamhaar bezeten kabouter Jefke De Lathouwer of het slimmere broertje van het Jehan en Petrik-koppel speelt, hij doet het altijd met een relativerende grinnik om de mond.

Matthijssen is een diersoort die, moest hij niet bestaan zou moeten worden uitgevonden. Gelukkig heeft hij de vleesgeworden adhd-profeet Bart Peeters die zijn rare gedachten en scheppingen bij de mensen bracht en brengt. Hijzelf vertoeft als God in het diepst van zijn gedachten in zijn vrije tijd volgens mij toch het liefst onder andere koudbloedigen of in het duister onder een steen, wat ik - weeral - met hem gemeen heb...

Mea culpa

Gisteren dus feestje van pa's verjaardag. Alles erop en eraan. Pa en ma zorgden zoals gewoonlijk voor een gezellig onderonsje. Het was een ontspannen samenzijn. Eén ding ontbrak slechts, het cadeautje. Het lag klaar op tafel en zal dus moeten wachten tot het uitgepakt wordt tot 1 januari.

Door mijn schuld, door mijn schuld...

Het verlanglijstje van de poes

Hoe goed zou ons Wis niet staan met een pruikje voor de feestdagen. Zie je haar al ronddartelen in onze tuin en op ons dak. Of poseren op het hoogste punt op het muurtje met een overzicht over de hele buurt zodat alle andere poezen haar konden zien. En jaloers dat die dan zouden zijn!

Bij het blonde pruikje staat er, vrij vertaald: "Blond is het magische midden tussen verlegen en stout. Fern (naam van het model) toont ons de vele stemmingen van natuurlijk blond: lief maar toch kattig, slim maar toch exentriek, daar waar het leven verleidelijk en koket is. Al wat ze nu nog nodig heeft is een bikini en een zweeds accent. Blond contrasteert mooi met de ogen van je poes en is goed voor haar teint."

Joepie, hilarisch!

Ike Turner

Nu de man pas overleden is moest ik denken aan Arno die zei dat Tina "veel beter zoengt toen ze noh sloohe krieg." Denk daarbij aan "Private Dancer", "Typical Male", "We don't need another Hero", "I don't wanna lose you".... Arno heeft gelijk godomme! Het was toch maar Ike die haar ontdekte en de beest in haar los maakte en de nummers schreef waarin ze het beste van zichzelf kon geven. En dat hij losse handjes had...wie had dat niet toen?

De tijdloze lijst van Hans

Hoi iedereen,
heb mijn best gedaan, om toch maar een tijdloze lijstje samen te stellen, een hele moeilijke opdracht vind ik, daar ik van zeer veel verschillende soorten muziek hou, raak er ook niet echt uit hoor, daarom heb ik de laatste 5 liekes ook niet genummerd he...

20 Weezer - sweater song (zondag nog life gehoord in de lotto arena, maar ni door weezer :-( )
19 Lais - het smidje
18 Moloko - zie marc of huguette :-)
17 Iggy pop - Lust for life
16 Pixies - where is my mind (?)
15 Massive attack - unfinished Sympathy
14 Trentemoller - always something better (luv it...)
13 Foo fighters - the prentender (ni het beste van de foo fighters, maar toch...)
12 Tool - schism (Vicarious ook natuurlijk...)
11 Depeche mode - Its no good (wou enjoy the silence erin zetten, maar dees is wel echt een speciaal goe nr,)
10 Zornik - Scared of yourself
9 Moby - Go (moest hem er terug inzetten, wel gene vette ni meer de laatste jaren hoor)
8 Amy winehouse - back to black

7 REM - Everybody hurts
6 dEUS - roses (het beste groep(je) van ons kleine landje...)
? The white stripes - 7 nation army (stond er verleden jaar in, dees jaar ook weer, en misschien volgend jaar ook???)
? The cure - a forest
? U2 - One (ja huguette, bono is ne schone mens...)
? Sisters of mercy - Alice (vind ik al bijna 100 jaar een keineig nummer, waar is de tijd...)
? Metallica - enter sandman (die intro...puur, rauw,... rock)
Groetjes Hans....

De Lijsten van Katrien

T.t.z. het verlanglijstje en de tijdloze lijst!

"Aangezien er weer zoveel leuks te krijgen valt tegenwoordig en ik mijn geld op heb gedaan aan (eindelijk!) een reis naar Stockholm in februari, presenteer ik u gaarne met popelend ongeduld mijn verlanglijst (oftewel lijst 1)! Bovendien ben ik er het afgelopen jaar eindelijk uitgeraakt wat voor mij nummers zijn die men ‘tijdloos’ noemt. Niet zo simpel.. Ten eerste omdat ik nog niet zooo oud ben en bijgevolg een minder juiste notie heb van het begrip tijdloos, en ten tweede omdat mijn muzieksmaak zelf nogal ‘tijdstiploos’ is. Na veel overpeinzing is er dan toch een (voorlopige) tijdloze lijst tot stand gekomen (oftewel lijst 2)! Een nummering heb ik achterwege gelaten, I just can’t figure it out..

LIJST 1

- een reisgids van Stockholm
- de DVD-uitgave van ‘Heima’ (Sigur Ros)
- een boek: “The Golden Compass” van Pullman of “Minima Moralia” van Adorno (allebei in het Engels)
- alles van het winkeltje “Tante JoJo” (Leuven, Stasstraat) will do
- een schattig theepotje
- nieuw halsbandje met belletje voor Berlioz
- Zweeds zakwoordenboekje
- Warme pyjama
- Een verrassing!

LIJST 2

The End – The Doors
Hallelujah – Jeff Buckley
Wish you were here – Pink Floyd
Vicarious – Tool
White Rabbit – Jefferson Airplane (hilarisch op de achtergrond in Fear and Loathing.., Special thanks to Lewis Carroll)
The Chain – Fleetwood Mac
Fell off the Floor Man - dEUS
God Only Knows – the Beach Boys
Revolution – the Beatles
Killing an Arab – The Cure
All Along the Watchtower – Jimi Hendrix
The Muffin Man – Frank Zappa
No Quarter – Led Zeppelin
Out of Time Man – Mano Negra
Your Hand in Mine – Explosions in the Sky (in bepaalde milieus wèl erg populair!)
Go – Pearl Jam (maar eigenlijk gewoon de stem van Eddie Vedder)
Paranoid Android – Radiohead
Paint it Black – the Rolling Stones
Sea, Sex and Sun – Serge Gainsbourg
I am Human – The Smiths

doei!"

Katrien.

De tijdloze lijst van Huguette

1. Northern sky

2. Cello song

3. Know - 3 x maal Nick Drake. Vorig jaar schandelijk over het hoofd gezien. Eerherstel bij deze !

4. Heroes - David Bowie

5. The whole of the moon - the Waterboys

6. Hope there's someone - Anthony and the Johnsons. Triest, heel triest

7. Bertie - Kate Bush. Een liefdesliedje voor haar zoontje, Bertie

8. My man - Billie Holiday. Een tragische figuur maar wat een madame...

9. Sunflower - Paul Weller

10. Indigo - Moloko. Forover more maar dat had mijne Marc al.

11. Evil - Interpol. Al 2 jaar oud maar we proberen met onzen tijd mee te gaan.

12. That's Amore - Dean Martin. Voor mijne sjoe.

13. My funny valentine - Chet Baker. Van tijdloos gesproken

14. Halleluiah - Jeff Buckley. Een engeltje met een goddelijke stem

15. Set the fire to the third bar - Snow Patrol

16. The girl from Ipanema - Astrud Gilberto.

17. Born to run - Bruce Springsteen. Een beetje blozend : het enige nummer dat ik goed van hem vind, maar wat een brok energie gaat er van deze song uit

18 . Sometimes you can't make it on you own - U2. Omdat onze Bono een mooi mens is.

19. Edelweiss - uit 'the sound of music'. Zwijgtalmaar, tis den ouwe dag.

20. Everything - Michael Bublé. Gewoon, omdat ik er blij van wordt en meer moet dat niet zijn.

Memories, aflevering 12

"1960. Het jaar van mijn huwelijk. Ook het jaar van de geboorte van prins Filip de latere kroonprins. Op 15-04 ziet hij het levenslicht. Met 101 kanonschoten wordt zijn geboorte aangekondigd.
Onze kolonie Belgisch Congo wordt op 30 juni erkend als onafhankelijk land..

Eerst planden we ons huwelijk voor februari. Maar dat was niet haalbaar wegens verhuur van onze toekomstige lokatie. Het werd dan maar voor op 21 april vastgelegd.
Na het vertrek van de huurders eind maart was het aan mij om de nodige opfrissingswerken uit te voeren. Er bleef mij dus geen overvloed van tijd beschikbaar. Schilderen en behangen enz. en we moesten nog zorgen voor bemeubeling van onze woonruimte. We besloten beiden hierin te investeren. Ons ma (de toekomstige moeder van mijn kinderen) kocht de slaapkamer aan en ik de eetkamer. Ik zorgde ook voor twee kolenkachels (continu’s).
De grote dag. Voor ons geen kanonschoten. Een gebeurtenis of een mijlpaal in ’s mensens bestaan: Een gebeurtenis dat een mens zijn leven totaal veranderd. Je doet een stap van betekenis. Je wil een gezin stichten jij en je partner. Het komt er op aan de juiste stukjes van de puzzel op de gepaste plaats te krijgen om een homogeen geheel te krijgen.

Ik was de laatste om het ouderlijk nest te verlaten. Ik veronderstel dat ik voor mijn ouders dus wel een leemte achterliet. Gedaan voor ons moeder om voor mij te wassen en te plassen. Ik weet toch wel dat haar moederhart wat getreurd heeft. Een troost voor haar: ik was in goede handen en ze wist wel dat mijn echtgenote mij goed verzorgen zou. Ze hadden haar ook goed geaccepteerd. Ze hadden haar graag. Mijn ouders noemden haar “Luke”. En mijn aanstaande echtgenote voelde zich ook snel ingeburgerd thuis...
De Dag.
Het was een wolkenloze, met zon overgoten dag die eenentwintigste april 1960, en mijn bruid schitterde in de zon in haar mooi gebroken wit completje. Wit handtasje en dito schoentjes maakten haar super elegant. Ik had een donkerblauw maatpak, gemaakt door de beste tailleur van Tienen Savonet. Schoenen van het huis Huysecom, de betere schoenwinkel van Tienen en tevens ook buren van ons.
Er stond een zwak schraal windje. Op de burgerlijke stand ten gemeentehuize vond het burgerlijk huwelijk plaats. De schepen van openbare onderstand, Christoffel Donvil verzorgde de formaliteiten. Daarna in de parochiekerk het kerkelijk gedeelte. Pastoor Zwartebroeckx, parochieherder zegende het in. Een erg emotioneel moment. Je voelt je met de haverklap iemand anders. Je krijgt verantwoordelijkheid op je schouders. Je hebt zelfstandigheid verworven.

Het feest was voorzien in het huis waar we onze intrek zullen nemen en waar we nog steeds wonen.We huurden deze woning van mijn schoonouders.
Op het gezellige feestje waren aanwezig: de grootouders van de bruid met haar nonkels, ouders, broers, zusters en aangetrouwden. En van mijn kant: mijn ouders,mijn peter met tante Josse, tante Maria van Denderwindeke en nicht Maria Ogiers van Antwerpen die mijn meter vertegenwoordigde, mijn broers met hun echtgenote’s.
Er werd ten huize gekookt. Een lentesoepje, kip en puree worteltjes, boontjes, taarten en een goed wijntje (Daar hadden we zelf voor gezorgd). Kortom, het werd een gezellig feestje.
We waren ingescheept en we konden varen.
Mijn huwelijk heeft mij voor een stuk zelfzekerder gemaakt en mij meer vertrouwen bezorgd.
Wie ook inscheepten, maar dan met meer praal en pracht, waren Beaudouin en Fabiola de Mora y Aragon. Fabiola, van Spaanse komaf, was een heel devote dona. Men fluistert dat Kardinaal Suenens, aartsbisschop van Mechelen-Brussel, de twee samengebracht zou hebben. "

Pa.

Tijd voor een tijdloze lijst.

8 december. We komen stilaan in de sfeer. Tijd voor de traditionele eindejaarslijstjes. Cadeautjes zowel als muziek- en aanverwante lijstjes. Toch eens benieuwd hoe tijdloos die lijstjes wel zijn. Ik ga nu eens een top 20 samenstellen zonder terug te kijken naar die van vorig jaar. Hier komt hij:

Hierbij houden we ons zoals vanouds aan de regel: enkel populaire muziek.

1. Amy Winehouse - Back to Black. Gloednieuw en ondertussen al grijsgedraaid maar toch het beste nummer dat ik in jaaaren gehoord heb.
2. Pink Floyd - Wish You Where Here.
3. David Bowie - Rebel Rebel. Hier op het eind een jazzy scattende Bowie, schitterend.
4. The Waterboys - The Whole of the Moon. Spiritueel!
5. The Beatles - Strawberry Fields
6. Deus - Instant Street.
7. Jacques Brel - Ne me quitte pas.
8. Gabriel Rios - Babe Lone Star. Zie Stoofvleesradio!
9. Neil Young - Like a Hurricane. Niet kunnen spelen en toch zoveel emotie in je gitaarspel stoppen, deze Neil!
10. Peter Hammill - Labour of love.
11. Nick Cave - The Ship Song.
12. Kate Bush - Wuthering Heights. Vooral met de totaal gedateerde video, die ernst!
13 . Arno - Putain "'k en e kleinshe mo'k skiet verre!"
14. Renegade Soundwave - Renegade Soundwave.
15. Moloko - Forever more. Dansen en blijven dansen tot je begint te stinken.
16. Stevie Wonder - Superstition.
17. Elvis Presley - Heartbreak hotel. Van de frisse, slanke Elvis in het leer.
18. Anthony and the Johnsons - You are my sister. In het begin was ik ronduit tegen maar ik ben onlangs overstag gegaan, grote klasse deze rare Anthony. Met dank aan mijn Huguette om mij op het juiste spoor te zetten.
19. Ann Christy - Dag vreemde man. Waarom niet, deze mooiste blue note (op het eind van de song: NIETS is gebleven, voor jou voor mij...) in de Belgische liedjesgeschiedenis.
20. Drs. P - Heen en weer. Humor met een hoofdletter van een sympatieke zonderling.

Wie volgt? Iedereen welkom!

Het verlanglijstje van Hans

Ziehier weer eens een verlanglijstje van me, een jaar gaat snel he....

1) Een goeie sterke leiband om met de hond gaan te wandelen, (geen ketting, doet pijn aan de handen)
2) cd de Maxx 12,
3) weer eens boxershorten, dim (die van vorig jaar beginnen te verslijten,)
4) geheugenkaartje voor mijn de digitaal kodakje( type camerake is fujifilm A202, er steekt nu één in van 16mb, is wa klein, er bestaan er van 35mb, of zelfs hoger....)
5) pull in van da fleecestof (doe da graag aan) kleur mag je zelf kiezen, maar geen roze of geel he....

da wast zo een beetje he, u ziet... ben ni veeleisend he,
nu maar nadenken, wat ik voor die persoon, da ik getrokken heb, moet kopen?
Groetjes Hans...

bolleke aaien

Ontroering zit soms in kleine dingen, ontmoetingen met gewone mensen.
Zo zat ik onlangs gebukt (op mijn ukke) langs een winkelrek een artikel aan te vullen terwijl mij uitleg gevraagd werd door een arabische mevrouw op leeftijd. Ze sprak een beetje Frans. Het ging over muizenvergif, maar dat maakt niet uit. Ik begreep dat ze zou terugkomen met haar zoon en ten afscheid aaide ze mij een paar keer moederlijk over het hoofd. En daar was ik eigenlijk een beetje van gedaan. Ik moet natuurlijk niet te gauw conclusies trekken bij zo'n gebaar. Bijvoorbeeld: Ik zie er een beetje infantiel en kwetsbaar uit wat de oude vrouw tot medelijden inspireert. Of: Mijn haar ligt niet perfect in de plooi, een paar keer wrijven duwt de weerbarstige haren weer op hun plaats. Of nog: mijn frisse jeugdige blik die een beetje waterig is van een verkoudheid lokt troostende reacties uit.
Neen, er is maar een mogelijke conculusie: sommige moeders zijn iedereens moeder. Ze deed mij dan ook een beetje denken aan ons moeder, die ook iedereens moeder is, zoals blijkt uit haar zorgende activiteiten, heel haar leven lang, in heel haar omgeving.

Sylke

zes kaarsjes voor Sylke, die morgen jarig is.
Foto genomen door peter Hans.

Crayon Physics

Dit is een filmpje van een leuk spel dat je hier kan downloaden. Moeilijker dan het lijkt!

Het verlanglijstje van den Eliot

1-kousen en broekje van manchester united

2-nieuw t-shirt van kaa gent kan je kopen in Full Time Sport

3-tekken 5


4-sims op een onbewoond eiland



5-iets van warhammer




ok dat was mijn verlanglijstje pas op dat is wel nog niet alles wie mij heeft 2 dingen mogen ook!!!

Onze blog is jarig!

Morgen is onze blog jarig.

Hier volgt dus een "Best of" uit het jaartje dat wij nu aan het bloggen zijn.

- 3,2,1 Start! De memorabele openingspost

- Nonkel Jaak, die in zijn onnavolgbare enthousiaste taaltje mij regelmatig met een bezoekje vereert in Gent.

- Carine als Kerstnar, met Carine in de rol van haar leven. De link werkt spijtig genoeg niet meer. Dit jaar met de kerst hem misschien eens updaten?

- Pa's Memories. Hier vind je ze allemaal op een rijtje.

- Lekker Schelden op Brusselmans hem hierbij ironisch genoeg evenarend.

- Versiertips, met patriarch Willy die alles vanop het dak in het oog houdt.

- The Elephant House of bloggen vanuit Edinburgh.

- Big Hug, voor de jarige Huguette.

- Kasje toch en Het hondje Casper is komen te gaan in de categorie het verscheiden der trouwe viervoeters.

Niels jarig?

Onze Niels Boonen is jarig, Wij, de Ogiersen, wensen hem hier mee een heel leuke verjaardag toe , een dagje te laat? geen nood, beter laat dan nooit.

Wegens de Ogiersen,
de Nestor; Opa en de Nestorine Oma,

Hannah in Holland

Hannah (van Evy en Bert) heeft het bij een bezoekje aan Amsterdam dit weekend zeer naar haar zin gehad.

Hagrid

Hagrid, zo noemt Hans zich nu tegenwoordig. En zo (zie foto) ziet hij er dus tegenwoordig uit. Handig voor als je hem op straat tegenkomt, dan kun je tenminste zeggen: "Hallo Hans, euh, Hagrid!"

Roma

Hier eindelijk wat foto's van het reisje naar Rome dat Huguette en haar vriendinnetjes op het weekend van 21 oktober ondernamen. Bijgevoegd al een ideetje van al het moois dat zij er te zien kregen. De oohs en de aahs en het gekrijs als was er een Beatle die voorbijkwam kan je je hierbij levend voorstellen. Zo'n schone stad toch, Rome...

Het concert!

De foto's van het concert op 3 november vind je op http://www.kgov.be/. Met dank aan de fotograaf van dienst: Carine! Puik werk, zus. Vooral deze springt eruit. Je wist het waarschijnlijk niet maar de dirigent en de sopraan die mekaar hier lachend aankijken zijn een koppel...

Arno

Gisteren naar Arno geweest in Vorst Nationaal. Arno het beest, ONS beest. De rillingen liepen over mijn rug en terug naar mijn nek toen hij begon. Zijn rauwe stem, zijn bezeten performance. Het blijft de moeite om te aanschouwen. Een nummer dat je niet zo apprecieerde op plaat wordt op het podium onvergetelijk. Het is op het podium dat Arno opleeft. Op de scene is hij helemaal zichzelf. Totaal ontspannen ook. Nu en dan op zijn stoel gezeten voor wat rustiger nummers.

Eén rode draad doorheen het optreden is raar maar waar: het belgiscisme. "l' Union fait la force", maar ook Putain, putain werd omgeven door een drang naar het grotere geheel. "Nous sommes quand même tous des Européens!" scandeerde de woelige massa. Arno is geen nihilist. Zonder in detail te gaan staat hij voor de wereld als thuis en gaat hiermee in tegen de huidige malaise in maatschappij en politiek waarin angst, en kleinmenselijkheid de overhand krijgen. Sire, er is nog minstens één Belg: Arno.

U kunt ook andere meningen lezen over dit concert, zoals hier.

Aquarellen

Hans heeft een paar mooie foto's van pa's aquarellen gemaakt, voor publicatie op een website van de cultuurraad van Linter. Het enige wat ik ervan vond is voorlopig dit en dit.

Hier de hele map met foto's.

Toevoeging:

De tentoonstelling is dus op 17 en 18 november. Iedereen vriendelijk uitgenodigd!

Toevoeging 2: De foto's

Poesie maauw

Kennen jullie Corrina Konijnenburg. Ik ook niet, zo toch niet. Wel ken ik net zoals jullie het meisje dat op de schoot van Dorus het liedje Poesie Maauw de eeuwigheid in zong. Dat is dus Corrina Konijnenburg.

Die is dus al overleden van in 2002. 37 jaar maar is het kind geworden. Baarmoederkanker. Sneu he? Ik denk dat haar familie nog veel zal snotteren als ze het filmpje zien. Hier op wikipedia en hier haar website, waarop haar tragische verhaal, maar ook foto's van haar verdere stappen op het podium.

Art nouveau enzovoort...

Zalige blog met als onderwerp de illustraties uit oude boeken, met bijvoorbeeld afbeeldingen uit boeken over ornament, zoals deze abstracte art nouveau-figuren.

Blader zeker naar beneden en je vindt etsen uit boeken over wiskunde en natuurkunde uit vervlogen tijden.

Vermassen

Net Willem Wallyn gehoord op de radio over advocaat Vermassen. Het optreden van deze laatste op televisie tijdens het proces Van Temssche was inderdaad nogal opvallend. De pleidooien van Vermassen zijn vurig, zijn meningen de juiste. Wallyn, zelf advocaat, nam het in "Ongehoorde Meningen", het programma van Koen Fillet niet op voor Vermassen. Hij zegt dat Vermassen bezig is een kathedraal rond zijn ego te bouwen. Mooi. Zo is het ook. Vermassen is een betaalde hoer. En hij spreekt het woord van wie hem brood verschaft. Toen hij de man die zijn vrouw vermoordde vrij pleitte heb je hem niet op het scherm gezien. De zaak is toen nochtans ook uitgebreid aan bod gekomen in de media. Met andere woorden: mijnheer Vermassen speelt graag het heilig boontje. Hij is graag de bevlogen filosoof, de ethicus die de grote waarden met veel pathos kan verwoorden. Daarom spreekt hij de mensen zo aan. Daardoor vergeten velen wat hij eigenlijk maar is, geen filosoof maar een advocaat.

Dames uit Limburg bezoeken Gent

Ook Hans

Hans Teeuwen. Grof, baldadig maar wel grappig. Staat op mijn iPod. Ik luister er naar als ik naar het werk fiets. Wel oppassen, soms verschijnt er tijdens het fietsen meer dan een mysterieuze glimlach op je gezicht. Voor je het weet ga je door voor een zonderlinge dorpsgek.

Ik maak het niet te bont, lach mee met een van de grappen van Hans:

"Als je tegen een Hell's Angel zegt dat hij een crimineel is dan komt hij je huis kort en klein slaan en dan kom je er nog goedkoop van af. Vergelijk het met de volgende situatie: Je zegt tegen een loodgieter dat het een loodgieter is. Daarop komt de man naar je huis gestormd en legt woedend een nieuwe waterleiding. Als hij klaar is zegt hij: "Zeg dat nu nog eens en ik kom nog een paar kranen installeren."

Kampement in Kasterlee

Dit weekend is Hans op kamp geweest in Kasterlee. Volgens mij zit die in een paramilitaire organisatie of zoiets. Meer foto's in deze map.

Memories, aflevering 11

"Hier het vervolg van m'n memo's :

De Wereldtentoonstelling van 1958
Op 17 april opende EXPO 58 haar deuren. De eerste bezoeker was ene John Carl Studer, een Texaan uit El Paso, die maar liefst 48 uur voor de loketten had geparkeerd (Kroniek van Belgie). Na hem kwamen op de openingsdag 150.000 bezoekers de verschillende paviljoenen bewonderen. Pa en ik trokken er ook op uit en bewonderden er de eerste “Spoetnik“ in het Russisch Paviljoen. En het prachtige Atomium dat nog altijd een bezienswaardigheid is. Ondertussen is het totaal vernieuwd (anno 2006). Op zes maanden bezochten 41.484.412 bezoekers de Expo.
Mijn weekends bestonden het merendeel uit: biljarten, films, voetbalwedstrijden van de plaatselijke Racing club Tienen (het latere KVK Tienen) en Voorwaarts Tienen bijwonen en tentoonstellingen bezoeken, voor dancings heb nooit enige belangstelling gekend, aldus waren mijn danscapaciteiten gekwoteerd als ondermaats .
Kennissen klopten geregeld aan de deur om werkjes (schilderwerkjes) op te knappen na mijn werkuren. Niet zelden was het middernacht. Ik klaarde de klus en vergaarde alzo een aardig spaarpotje bijeen, En sprokkelde alzo een aardig bedragje bijeen op mijn spaarboekje.
1959
Op 02 Juli huwt Albert van Luik met de 21 jarige princess Paola Ruffo di Calabria. Het ook in deze maand dat ik kennis maakte met een slanke jonge dame die tegenover ons, bij de pasteibakker Masuy was komen werken. Ik had haar geruime tijd in mijn vizier. Een slanke verschijning, met een fiere gang, steeds geschoeid met hooggehakte schoeisels. Dat maakte haar mooie benen nog slanker.....
Op een dag poetste ze de autocar van haar baas op de straat. Ik kwam bij haar staan na wat gepalaber maakten we onze eerste afspraak.
En het vervolg kwam heel spoedig. Ik was verliefd, verliefd tot over mijn oren.

Verliefdheid is een wonderlijk gevoel als een Lente in je hart,
Alles wordt
anders,
Alles krijgt kleur,
Als je verliefd bent wordt alles mooi en
zonnig
Omdat je voor het andere blind bent geworden
Blind voor de kwade en
minder goeie kanten van het leven.(Phil Bosmans),

Ik ontdekte ook het dorp Wommersom . Ik was er vroeger eens geweest voor zaken met de naaimachienen. Ik vond het maar een achterbaks boerendorp met een naar dialect (Het Tiens was nie beter hoor) Ook de mentaliteit onder de bewoners was er anders. Dit vertaalde zich door luider te praten enz.
Ondertussen was ik door toedoen van Gustaaf Peeters, mijn patron, overgeheveld naar “La Citrique belge”als schilder. Ik stond in voor de onderhoud van bepaalde lokalen. Peeters wist wat hij deed, want hij mocht alle producten van verf, tot hulpmiddelen leveren. Mijn loon bedroeg ca 25 bf per uur! Dat verdiende ik ook bij Peeters. Ik kreeg weldra bijstand van helpers en moest op hen toezien. Het werd natuurlijk een hele aanpassing. Je hebt de andere werksfeer, de mentaliteit van het werkvolk, het taalgebruik enz.enz. Toch heel anders dan in de particulierensector.

De Bauduinstraat en de buren
De buren in Bauduinstraat vielen mee. Rechts van ons had je “De Kantwinkel”. De uitbaters waren bejaarde mensen van Leuvense komaf. Guillaume schoot goed op met pa en niet zelden waren vertellingen en anecdote’s van uit hun tijd, schering en inslag. Pa stak er weer eens bovenuit met ervaringen uit de gendarmenperiode. Voor ons was dat natuurlijk allemaal als afgedaan. Links van onze woning woonden de “Lionkes “ een nieuwkuiswinkel. En daarnaast was Gerard Maes en Eudolie Van de borne gehuisvest (beiden afkomstig van Wommersom.). Het koppel was niet gehuwd. Ze hadden een bloeiende meubelzaak. Tegenover ons had je bakkerij Masuy. ook een goed draaiende bakkerij. Onze Jef werkte sedert enkele tijd voor deze bakker. Masuy Victor was een prima patissier en zijn ijscréme was niet te evenaren. Dan had men ernaast het schoenwinkeltje van Huysecom. Toen nog maar een klein zaakje, later uitgegroeid tot een grotere onder leiding van dochter Elza. De oude mevrouw Huysecom was sinds geruime tijd weduwe. Ze was een erg aanganame dame. In wereldoorlog 1 sneuvelde haar 20 jarige enige zoon. Ze had nog 2 dochters. Dit waren de naaste buren van ons.

Ondertussen was mijn verbinding Tienen-Wommersom een vast traject geworden. Met de fiets uiteraard langs binnenwegen. In de winter soms door een dikke laag sneeuw ploeterend. Toch wel romantisch. We beslisten om in 1960 te huwen. Met familie van mijn lief was het wel eventjes wennen. Maar het vlotte wel na enige tijd...."

Pa

Midas Dekkers

Ik ben weg van Midas Dekkers. Hij formuleert zo lekker helder. Origineel in zijn invalshoeken ook. En niet te vergeten: hij is een kattenliefhebber. Zijn vele odes aan De Kat als huisgenoot smaak ik zeer. Zo zegt hij dat als het van de kat afhing (kocht ze wiskas) ze het liefst alleen met jou in huis woonde. Dat is echter in strijd met zijn wens zoveel mogelijk katten als huisdier te nemen, zodat je het gevoel hebt dat er altijd overal een poes in huis is. Dus maakte hij met zijn poezen een compromis: vier poezen. Zo kunnen ze mekaar een beetje uit de weg gaan.

Nog over poezen:

"Waarschijnlijk zit er in de hemelpoort een katteluikje. God is goed maar gek is hij niet, je dacht toch niet dat hij telkens weer die hele poort opendeed?"
"Katten zijn uitzuigers. Wat ze niet krijgen, nemen ze en ze geven er niets voor terug."

Over honden:

"'Wat wil de hond? Een makkelijke vraag. Honden zijn een open boek. Wat honden willen is maar drie letters lang. Een hond wil mee. Altijd. En waar wil de hond mee? Dáár mee. Daar waar de baas gaat."
"Honden schrokken...een flits en weg is het. Beteuterd kijkt de hond naar zijn bord en dan vragend achterom naar zijn baas, verbaasd waar het nu toch allemaal gebleven is."
"Zoölogisch moeten poedels tot de honden worden gerekend, sociologisch horen ze thuis in de categorie bonbondozen."
"...een herdershond is niet goed bij zijn hoofd: hij heeft liever een aai van zijn baas dan een hap van zijn schaap."

Baby moet in bad!

Kaartenverkoop Requiem

Vanaf volgende week begint de kaartenverkoop voor het Requiem! Kaarten die ik zeker ga reserveren: 2x ma en pa, 2x Carine en Willy en 1x Hans. Als er nog meer mensen meekomen, geef aub snel een seintje!

Alle informatie over de gespeelde muziek op onze website: http://www.kgov.be/. Je zult zien dat het Requiem voorafgegaan wordt door de Jupitersymfonie, Mozarts laatste symfonie die tijdens zijn leven niet uitgevoerd werd.

Luister hiernaast naar "Lacrymosa" uit het Requiem: het verdriet, het smeken en de uiteindelijke berusting, een van de grootste momenten in het hele stuk. Als je hier niet kapot van bent dan, dan...

Fotomapje gemaakt van de afdeling "Leon-Robert"

Zoals de titel het zegt dus: hier. Je kan commentaren toevoegen aan de foto's net zoals je dat hier kan bij de artikelen.

Winterslaap

Gisteren hebben we blijkbaar de allerlaatste mooie dag gehad, wat betreft weer. Met de middenvinger in de lucht nemen we afscheid van een rotzomer. Een welgemeende fuck you!

We zijn naar een feestje mogen gaan van allemaal leden van ons koor. Wel speciaal, die barsten daar nu en dan zo eens aan tafel in gezang uit, en iedereen doet spontaan mee. Hier en daar zingt er iemand luid de tweede stem. Er wordt een canon gedirigeerd. Geen covergroepjes nodig, we zingen zelf!

Vandaag krijg je wel al zin om eens te gaan denken aan een winterslaap. Miezerig weer, al die paraplu's, iederen klaagt en zaagt. Een eenzame Engelse toerist die enthousiast (in Engeland is het weer niet beter) uitleg vraagt over het art-nouveau gebouw van de socialistische mutualiteit op de Vrijdagmarkt.

Winterslaap dus: iedereen in zijn holletje en we komen pas weer boven water als het zo een beetje warmer wordt rond mei. Als er iemand ons komt storen grommen we eens diep zoals de beren. Slaapzwijn Eliot zal daar wel geen probleem mee hebben. Luka zal in coma moeten.

Anderzijds missen we dan de "Christmas time". Dean Martin opgelegd, de kat klautert in de kerstboom, allerlei lijstjes maken, cadeautjes geven en krijgen. Heerlijk! Toch altijd iets om naar uit te kijken.

Een droom van een poesje?

Droom van Huguette, vannacht.

Huguette:

"Er was op een of andere manier een ros poesje in onze tuin geraakt. Joepie! Dat vonden we leuk. En de kids ook. Dit was net wat we wilden. Sinds onze kas dood is was er een plaatsje vrij voor een klein kitten. De enige die niet meewou was onze papa. Die had natuurlijk wel ergens een punt: immers ons Wis was na de dood van onze Kas wel veel meer thuis en echt aanhankelijk geworden. Maar nu was het poesje gewoon komen aanzeilen en daar kon onze papa toch niets op tegen hebben. Benieuwd wat hij zou zeggen als hij thuiskwam om halfzeven.

Eens thuis hem maar gauw het poesje getoond. Zijn reactie: "Maar dat is helemaal geen poesje! het is een hond!" En inderdaad, nu zagen wij het ook. Het was een hondje.

Even later zagen we het hondje (poesje?) over de muur lopen. Ik: "Zie je wel dat het een kat is, honden kunnen niet op de muur springen en lopen..."

Vicje

Vera en Dirk hebben weeral een nieuw hondje. Arm beestje....

Hans laat mij weten:

Ja... vicje is de naam van Vera en Dirk hun nieuw hondje, een Cockertje, schattig niet? een manneke, maar alst aan mij lag had ik hem "Joe" genoemd, Joe (Cocker) zou toch origineel zijn? niet?

Ons zus staat in de gazet.

Lees maar:

De Standaard van 14-9

Andere insulinespuiten in ramadan
GENK - Reportage Verplegen in multicultureel Limburg De thuisverpleging van het Wit-Gele Kruis in Limburg werkt al tien jaar aan multicultureel verplegen. Wat ooit begon met enkele praktische vragen, is uitgegroeid tot een uitgewerkt diversiteitsbeleid.

'Vorig jaar tijdens de ramadan moest ik een patiënt een insuline-injectie geven. Hij was diabeet en zijn dokter had beslist dat hij 's ochtends een prik moest krijgen. Maar hij stribbelde tegen. Ik zei kordaat dat ik de richtlijnen van zijn dokter moest opvolgen. Toen ik de spuit had gezet, keek hij me treurig aan. Mijn vasten zijn gebroken, zei hij.'
Zo leren de verpleegkundigen van het Wit-Gele Kruis in Limburg elke dag wat bij. Ze werken in een van de meest gekleurde provincies van België, en dat betekent dat ze vaak bij andere culturen over de vloer komen. De eerste generatie mijnwerkers die in de jaren zestig naar Limburg zijn gekomen, wordt hulpbehoevend en doet een beroep op thuisverpleging. De meesten hebben hier ondertussen wortel geschoten en willen blijven.
De autootjes van het Wit-Gele Kruis stoppen in Limburg bij 350Italianen, 150 Turken, 150 Polen, 50 Marokkanen en 25 Grieken. Als je dan ook nog de Nederlanders en de Oost-Europeanen erbij telt, is bijna 10 procent van het patiëntenbestand van buitenlandse afkomst.
Regelmatig komen verpleegkundigen van verschillende Limburgse afdelingen van het Wit-Gele Kruis samen om ervaringen uit te wisselen. Dit keer hebben ze een Griekse vrouw uitgenodigd, die hen probeert duidelijk te maken waarom sommige patiënten zo terughoudend zijn. Carine, een van de verpleegkundigen, had weken moeten aandringen vooraleer een Griekse patiënt zich wilde laten wassen en ze wilde weten of de Griekse mentaliteit daar voor iets tussen zat.
Het Limburgse Wit-Gele Kruis heeft tien jaar geleden beslist om aandacht te besteden aan de problemen die opduiken met patiënten die een andere cultuur hebben. Hoelang blijft hij op dat bidmatje liggen? Moet ik mijn schoenen uittrekken? Hoe kan ik een Sikh overtuigen dat hij op dieet moet? Over dergelijke vragen werden gesprekken georganiseerd met Turkse en Marokkaanse integratiewerkers, waarop de belangrijkste kenmerken van de islam werden uitgelegd. De verpleegkundigen gingen bij de Poolse en Italiaanse missie langs, ze kregen een Marokkaanse theeceremonie en ze bezochten de moskee. Later kreeg een groep verpleegkundigen een opleiding van vijf dagen in interculturele communicatie, waarin ze onder meer leerden waarin onze cultuur (individueel denken) verschilde van de mediterrane cultuur (groepsdenken).
Carine Ogiers, de coördinator van de dienst nursingbegeleiding bij het Wit-Gele Kruis, is er fier op dat de multiculturele verpleging ondertussen een wezenlijk onderdeel uitmaakt van haar organisatie. 'Oog hebben voor de diversiteit in ons patiëntenbestand is een tweede natuur geworden. Wij hebben geleerd om ons terughoudend op te stellen, uit te zoeken wat belangrijk is voor de patiënt en een brug te slaan tussen onze manier van werken en hun gewoontes.' Ogiers wijst er op dat een patiënt met smetvrees die onaantastbare hygiënische rituelen heeft, toch ook een andere aanpak vraagt dan een dametje van zeventig dat na de verzorging een kopje koffie met de verpleegkundige wil drinken.
Carnita, een verpleegkundige met Spaanse roots, herinnert zich nog levendig haar eerste kennismaking met een bidmatje. 'De man was klaar met bidden en ik snelde toe om hem te recht te helpen. Ik keek alleen naar de man, ik had dat bidmatje niet gezien. Jongens, wat een drama. Ik stond met mijn vuile schoenen op zijn bidmatje. De man zei me dat het matje bezoedeld was en dat hij een nieuw moest gaan kopen.' Sindsdien doet Carnita altijd haar schoenen uit als ze bij moslims thuis komt. Anderen hebben hoesjes gekregen om over hun schoenen aan te trekken.
Hoe ver ga je om je aan te passen aan de andere cultuur? Waar liggen je grenzen? Volgens Carine Ogiers moet elke verpleegkundige dat voor zichzelf bepalen. Zo bleek de rituele schering, waarbij het haar in de schaamstreek van de man wordt weggeschoren, voor sommige verpleegkundigen nét iets te ver te gaan. De kleine rituele wassing, waarbij de handen en het gezicht driemaal gewassen worden, duurt een kwartier langer dan een gewone verzorging bij een patiënt. Dat kan alleen als de verpleegkundige daar de tijd voor heeft.
Nu de ramadan is begonnen, zijn de verpleegkundigen extra waakzaam. Volgens de Koran moeten zieken en zwangere vrouwen niet vasten. Van hen wordt verwacht dat zij elke dag dat ze niet vasten, een bedrag aan de armen geven ter waarde van een maaltijd.
Maar hoe vaak de verpleegkundigen ook aan de patiënten hebben uitgelegd dat ze niet moeten vasten, dat het voor sommigen onder hen zelfs gevaarlijk is, toch weten ze dat velen overdag niet zullen eten of drinken. 'We zullen het een dagje uitproberen', zeggen veel zieke moslims. Als ze die eerste vierentwintig uur zonder problemen zijn doorgekomen, mag je er zeker van zijn dat ze de hele vastenperiode alleen 's nachts zullen eten. Blijkbaar houden de meeste moslims vast aan het ritueel, en vinden ze het ook moeilijk om weg te blijven op de aangename nachtelijke eetfestijnen.

De huisartsen hebben hun voorzorgen genomen. Ze hebben de insuline-eenheden in de spuiten aangepast en het tijdschema van de inspuitingen op nachtschema gezet. Sommige verpleegkundigen hebben aan de gezinsleden geleerd hoe ze 's nachts een injectie kunnen toedienen.
De coördinator van de dienst nursingbegeleiding zou graag meer allochtonen in dienst hebben. Niet alleen om de begeleiding en verzorging van de patiënten makkelijker te laten verlopen, maar ook om een afspiegeling te zijn van de samenleving.

Kaarten voor de Baas?

Zie Stoofvleesradio: Heb geen kaarten kunnen bemachtigen

;(
Oproep: heeft iemand 2 kaartjes teveel voor het concert van Bruce Springsteen op 12 december '07 in het Antwerps Sportpaleis?

Carine