woensdag 28 januari 2009

Spreekwoorden


Hier een afbeelding waar je alle zegswijzen die verborgen zitten in het werk Verkeerde Wereld van Pieter Breughel kunt aanklikken met de uitleg erbij. Er zitten er minstens 76 in.

zaterdag 24 januari 2009

Een meteoorinslag

Vaak loopt of fietst er hier over de vrijdagmarkt een of ander individu met de deuren en vensters in zijn hoofd wagenwijd open waardoor zijn monologue intérieur helemaal en ongecensureerd naar buiten waait. Alle rancune, gemiste kansen en zinnen op wraak komen er uit in korte soms zelfs geschreeuwde staccato zinnen. Er wordt hierover vaak meewarig gedaan, het IS ook echt grappig als je hiervan getuige bent. Net zoals de gek die regelmatig inbreekt in een winkel en zich telkens vergrijpt aan steeds hetzelfde type opblaaspop.
Het drama in Dendermonde is niet grappig. Toch is het dezelfde waanzin die hier toeslaat, de meer dodelijke variant ervan, die toeslaat als een inslaande meteoor. Een noodlot waartegen geen pleister maar ook geen troost bestaat.

donderdag 22 januari 2009

Obama gaat aan het werk


Een hele serie foto's rond de inauguratie.

Tussen kunst en commerce


Eentje om over na te denken, uiteindelijk worstelen we allen met de vraag of ons leven waarachtig is:
Een paar vraagjes:

Waar bevind ik (of jij) me (je) in mijn (jouw) leven op dit moment en is er evolutie?

Kan depressie poëtisch zijn?

Is de enige optie weg van de depressie, innovatie of is er ook Zen?

What about Jotie 't Hooft? What about Wim Delvoye?

dinsdag 20 januari 2009

Lachen met Chinezen

Het had recht uit Smack the Pony kunnen komen, maar dan echt gebeurd.
Telefoontje van een prospecterende Chinees:
C.: "Good morning sil, i wanted to call you concelning some impoltent matter fol the glowth of your business!"
Ik: Sorry, i don't quite understand...
C.: Do you speak English sil?
Ik: No, not a word.
C.: Is there a managel in youl company that does sil?
Ik: No i am the owner of the company, and i don't speak English... at all...
C.: ...
Ik: Bye!

zaterdag 17 januari 2009

Mia Doornaert

Ook al spreekt zij net zoals Kristien Hemmerechts met een licht ergerlijk Noord Nederlands accent (maar zij is dan ook een barones nietwaar); toch stelt Mia Doornaert pertinente vragen. Zoals bijvoorbeeld over de betogingen tegen het Israëlisch geweld in Gaza. Ieder redelijk mens is tegen oorlogsgeweld. Maar de verontwaardiging is hier te lande, en bij uitbreiding in Europa, nogal selectief.
Waarom komen er geen tienduizenden mensen op straat voor de moorden, systematische verkrachtingen en plunderingen in Darfur? Hetzelfde voor de meer dan 3 miljoen mensen die op de vlucht zijn in en rond Congo door de burgeroorlog. Sommige doden zijn minder waard en vooral als de VS of Israel er niet bij betrokken zijn.
Waarom nemen de progressieve, pacifistische en in de meeste gevallen anti-clericale bewegingen die aan de betogingen deelnemen geen aanstoot aan de oproepen tot Jihad (heilige oorlog) en uitgesproken religieuze slogans (allahoe akbar!) van de meebetogende allochtonen? Moesten kreten als Christus Koning! gelanceerd worden zouden er toch vragen bij gesteld worden.
Waarom wordt er bijvoorbeeld door moslims hier GEEN moord en brand geschreeuwd tegen het hemeltergende geweld van de Taliban tegen vrouwen in Afganistan, dat nog steeds doorgaat?
Ik vraag het mij ook af. Zonder stelling in te nemen.

donderdag 15 januari 2009

De intrigant



Dit is de Caius Catastrofus. Een hoofdrolspeler in het Asterix-album "De intrigant". Overal waar hij komt onstaan ruzies en gaan zelfs gezworen vrienden met elkaar in het harnas.

Bert Anciaux is een intrigant.

Bert Anciaux is een anciauxist.

- update- En applaus voor Louis.

Indian head wobble

Eindelijk weet ik hoe het heet. Toen we in India waren zagen we hem vaak. De typische Indische manier van hoofdschudden, een zijdelings heen en weer bewegen van het hoofd, die vaak verwarring zaait in de communicatie met westerse toeristen in India. Iedereen die er geweest is weet wat het is, de Indian Head Wobble, die vaak gepaard gaat met een bijbehorend handgebaar, een soort wegwerpgebaar. De verwarring zit hem vooral in de betekenis. Je denkt dat het nee is maar het is ja! En is het niet letterlijk ja dan zit er wel goedkeuring achter of "ik begrijp jou", of als het traag en met de glimlach gebeurd zelfs: "je bent een vriend."

woensdag 14 januari 2009

Entropa



Dit is het "kunstwerk" van de fictieve Roger Geboers. Het werk is gemaakt in het kader van het Tsjechische voorzitterschap van de EU door de curator van de tentoonstelling, David Cerny. Hij komt er vooral mee in het nieuws doordat hij alle werken zelf maakte of bedacht. Alle namen van de kunstenaars en hun biografieën die in de folder van de tentoonstelling worden vermeld zijn fictief.

In het filmpje zie je beelden van de kunstwerken. Hierop zie je ook de halfvolle doos pralines die België voorstelt. Een land dat bijna "op" is, het is niet eens zo ver gezocht. Ook het landje linksboven in de bouwdoos ontbreekt, het is de UK, die niet meespelen.

Door de controverse is de blik in elk geval weer gefocust.

maandag 12 januari 2009

Hannelore Bedert


Haar foto op de cd doet denken aan de Pre-Raffaëlietische Nimfen van Milais. Er hangt een zekere somberte rond. De vijver is niet helder, het water is koud.

Ik weet dat mensen zoals Geert van Istendael het taalgebruik van Hannelore Bedert bij het groot vuil sorteren in de bak "Verkavelingsvlaams", maar ik zin der zot van. Het is eerlijk en het gaat diep. Een klein beetje zelfdestructief:
Als ge mij morgen wilt vervangen
Zet mij dan gewoon
Als reserve aan de kant
Roep mij als ge 't koud krijgt
Als ge zelf aan de zijlijn zijt beland
Ik geef et gene naam
Ik denk er nie maar over na
Ik val gewoon wa sneller
En we zien wel wat daarna
"Janker" zelf is ondanks de pathos dan weer wel best grappig, door het gebruik van haar dialect:
Mo ge zoe ne ke moet'n weet'n
Hoe hieste da ta de
Ols iedereen achteraf kom vroage
Meiske ze je nie gelukkig de
Alle teksten van de Janker-plaat:




Kater Sus



Er kwam weer een poesje aanwaaien bij ons. Het liep al een paar dagen te miewen tussen de auto's voor de deur. En het is een mooi poesje. Zo oneerlijk zit de wereld dus in mekaar. Als je mooi bent is het geluk eerder geneigd zich in je buurt op de houden. Ik vraag me af wat het zou geweest zijn als het een oude kat was, uitgemergeld en met kale plekken. Dan zouden de kinderen en Huguette niet zo snel verkocht geweest zijn. Er werd wel een briefje aan de vensterruit geplakt maar dat heeft er nauwelijks een dag gehangen. Asiel met voorbedachten rade.
De jonge kater kon ons niet vertellen hoe hij heette in zijn vorige thuis dus doopten we hem Sus.
Suske is een kater van de meegaande soort. Je neemt hem op en je voelt een zachte lichtheid in zijn lichaam. Zeg maar ja tegen het leven en tegen de schoot. Dit in tegenstelling met de bezitterige één op één relatie die Jos met Huguette heeft en de "ik en ik alleen bepaal hier wanneer er geknuffeld wordt" attitude van Wis.
Het sociale evenwicht van de poezen in huis wordt door de komst van de kleine kater natuurlijk grondig door mekaar geschud. De puber die Sus is heeft namelijk helemaal geen respect voor de strepen van Wis en het gewicht van Jos. Zijn speelse pogingen tot het leggen van contact worden steevast verkeerd geïnterpreteerd. Nonkel Jos neemt het gewoon niet dat er zo een spring in't veld hem besluipt of zelfs maar recht in de ogen kijkt. Het aloude klappeke-doen doet het hier niet. Dat Wis lange tenen heeft wisten we al en ook voor Sus geldt het zero-tolerance beleid. Er is een onzichtbare NO-GO zone rond Wis van één à twee meter. Bij overtreding gaat er een onheilspellende sirene af. Suske bedoelt het nochtans niet slecht. Hij wil alleen maar spelen.
Ik blijf me ondertussen verwonderen over de relatie kat-mens. Waarom schenkt een kat kopjes, likjes, een ganse vrijscène aan een mens terwijl ze haar soortgenoten liefst zo ver mogelijk van zich afhoudt? Ik kan het alleen maar hoofdschuddend aankijken.

Bevroren meer in Schulen

Hans ging gisteren schaatsen in Schulen en maakte dit filmpje met de foto's die hij ginder nam.

zaterdag 10 januari 2009

Bart Dewever

De neofascist Dewever staat de laatst dagen in het centrum van de belangstelling. Zijn optreden in De Slimste Mens is op zijn minst gezegd opvallend te noemen. Los van het feit of je het nu op politiek vlak eens bent met hem of niet, je kunt er niet om heen dat de man hyperintelligent is en/of superambitieus. Een man die spelen serieus neemt. Dit feit alleen al samen met zijn beroemde foto op het wiebelkonijn met een van zijn vier spruitjes: Dewever hééft iets. Hij brengt mij bovendien aan het lachen en mensen die grappig zijn kunnen geen slechte mensen zijn. Ik denk daarbij aan het spelletje verbale ping-pong dat hij speelde met Rik Torfs, een paar afleveringen geleden. Grandioos! Gewoonlijk heeft Torfs altijd het laatste woord, maar hier bleef hij uitgeteld achter, weggesmasht door de backhand van Dewever, autoritair als ware het Niels Boonen zelf!
Kijk, ik bedoel dit. Ik heb geen zin om mijn mening over een persoon te laten bepalen door ordinair links-rechts denken. Natuurlijk staat hij langs te verkeerde kant. Natuurlijk sympatiseert hij heimelijk voor Duitsland als er voetbal is (hij kijkt trouwens alleen maar als Duitsland speelt, ikzelf ben eerder geneigd tot het opvoeren van een "don't mention the war"-scene in de buurt van Duitse specimens). Maar zijn verschijning op de buis komt mij een stuk frisser over dan de smoelentrekkende Goedele Liekens. Wie heeft er nu zo'n groot ego dat je er een maandblad aan moet wijden? Zo mensen associeer ik eerder met de familie Pfaff of Planckaert, en laat ik liever links (sic) liggen.

Slimmen



Aan al wie een serieuze kater overgehouden heeft aan de feestdagen. Te veel eten en vooral drinken is slecht voor de maag. Comazuipen is uit, leve de nieuwste trend: slimmen. Dronken worden zonder een glas aan te raken, het kan! Al lijkt het me wel een beetje gevaarlijk. Voor je het weet lig je in het ziekenhuis met met een promilletje te veel in je bloed. Met andere woorden: Niet Doen Nonkel Willy!