soms
ik wacht soms op twee ogen
een stem, een woord, een wang
op straat, soms in de bus
iemand fietst voorbij
en lacht denk ik naar mij
ik zweef, ik schrijf, ik schreef
stromend water staat zo stil
maanden, dagen, uren
rimpelingen blijven staan
stilte mag soms duren
Hans Hagen
Uit: Maar jij
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Schatje, Schatje, wanneer zullen we samen voor eeuwig gelukkig zijn? Hopelijk neem je me deze vraag niet kwalijk, ik hou van jou, maar perfect is het helemaal niet, is het bijvoorbeeld echt nodig dat je verouderd? de vertedering die ik geregeld tot tranens toe voor je voel, lok je die uit? de intensiteit waarmee je naar me kijkt, daar lig ik soms van wakker, dan bespied ik roerloos van verliefdheid hoe jij blijft slapen alsof er niets aan de hand is, laatst zei je dat je me ongeloofelijk graag ziet, wat bedoelde je daar mee? je spreekt in raadselen, wanneer kom je thuis om meer uitleg te geven? is mis je namelijk heel erg, schatje, schatje... wat moet er met ons gebeuren? zullen we het samen overleven? ik word gek van jou, kom naar huis en vererger mijn waanzin....
Vind dit ook een verschrikkelijk mooi gedicht, gekregen van mijn Sandra, van één van haar favoriete schrijvers zei ze, ma weet ni echt van wie... is het van Herman Brusselmans?
Een reactie posten