zaterdag 13 januari 2007

Zoals het hoort


Gisteren naar een optreden van Kommil Foo geweest, waaruit wij de volgende mop onthouden. Volgens de heren van Kommil Foo de huismop ten huize van de familie Walschaerts, zo'n mop die bij elke bijeenkomst door een of andere zatte nonkel verteld wordt:

Jan komt thuis na een nachtje stappen met zijn vest vol kots. Zijn vrouw is boos en Jan zegt ter zijner verdediging dat zijn maat Piet, zelf strontzat en tegenover hem gezeten op de barkruk, hem ondergekotst heeft. Ter compensatie heeft hij 50 frank (frank inderdaad een mop met een baard) in zijn vestzak gestopt. De vrouw van Jan haalt het geld uit zijn zak en ziet dat het 100 in plaats van 50 frank is. Oh ja, zegt Jan snel, hij heeft ook nog in mijn broek gescheten.

Goei mop, goei mop, dat wel, maar de rest van het optreden was wel een beetje hoogstaander. Alhoewel...
De afsluiter was een madrigaal, mooi a capella gezongen door de broertjes, ons onderhoudend over de techniek van het pijpen van een ezel (ik hoorde naast mij dames eikes fluisteren, of was het eikel?). Hilarisch, we lagen in een deuk.

Tot daar de vunzigheid, de rest van het optreden was echt wel hoogstaander. Er werden vooral liedjes gezongen uit het hele repertoire van Kommil Foo onder begeleiding van 8 topmuzikanten, waaronder Tom Van Stiphout op gitaar.
Memorabel ook het liedje gebracht door Raf: "Ze houdt te veel van mij." Net zoals in dit nummer gaat het in het werk van Kommil Foo vooral over de losers, de mislukkingen en de pech en dus ook de zelfrelativering die het overleven in deze Goddeloze Wereld tot een mop kan maken...

A propos, een huismop, niets voor ons? Iemand een voorstel?

Geen opmerkingen: