maandag 8 januari 2007

Herman, een man, een lied, een gebaar...


Jullie weten dat ik al jaren fan ben van Herman Van Veen. Ik bezoek dan ook regelmatig zijn weblog. Begin deze week stond er deze nieuwjaarsbrief op en ik vond het weer een mooi voorbeeld van eenvoud, spel met woorden en klanken, poezie en tegelijk zoveel waarheid. Nu kan iedereen er van meegenieten!

groetjes
Carine




Wat ik u wens


Wens u vooral gezondheid
en dat u van heel veel mensen kunt houden
en er velen zijn
die dat van u doen.
Wens u een land toe waar u in vrede kunt wonen
en het werk doen waar u van houdt.
Waar u veilig over straat kunt lopen.
Waar de steden ‘s nachtsvan de nacht zijn.

En de hemel elektrisch niet verlicht wordt
tot de morgenstond.
Wens u een huis toe
waar u met de uwen
aan de dis kunt zitten
en vensters
met uitzicht op een horizon.
Wens u wijsheid
en genoegen

bij het zien van kindertekeningen
of ware schilderijen,het horen van muziek
en bij het lezen van een boek.
Wens u ruisende bomen,
bloeiende bloemen,
aanvaardbaar veel muggen,
schoon helder water in de sloot,
een kwispelende hond als u thuiskomt.

Wens dat u
van betekenis mag zijn
voor een medemens in nood,
U getuige bent
van een onverklaarbare betovering.

Wens u een kerk
met of zonder kruis
waar u in uw god kunt geloven.
Wens tot slot dat u dit zult lezen
en vooral dat u niet vandaag al
teleurgesteld zult zijn
in de toekomst.


Herman van Veen

1 opmerking:

Marc Ogiers zei

"U getuige bent
van een onverklaarbare betovering."
Dat is wel de mooiste zin uit de tekst. Je laten betoveren door mensen (leermeester, idool, geliefde of een klein kind) en dingen (schilderijen, beelden, gebouwen of cadeautjes). De betovering is overal trekt als een vallende ster een spoor in het zwart van de maanloze nacht.