donderdag 3 juli 2008

Stockholmsyndroom

Hannah is twee dagen komen logeren. En was het een blij weerzien met de ouders bij het terugbrengen naar Deinze? Ik weet het zo niet. Hannah viel schuin omver op de schoot van Bert terwijl ze haar armpjes naar Huguette uitstak. Niets zo soepel als een kind. Dat legt zich zo snel neer bij een situatie. Als het zijn natje en zijn droogje krijgt is het al lang goed. Als je het dan ook nog genoeg knuffels en koosnaampjes krijgt dan gaat het zelfs van je houden. Na twee dagen al.

Geen opmerkingen: