Pijn aan het pootje

Nu drie weken geleden, mijn val op mijn schouder. Het ergste is blijkbaar voorbij. Bij normaal gebruik heb ik bijna geen pijn meer. Ik gebruik mijn arm niet om te tillen of de drukken, puur preventief want ik ga de grens van de pijn niet opzoeken. Het ging per slot van rekening over een fractuur. Al is bij de laatste rx gebleken dat het nog slechts over een barst gaat. Wel met ophoping van water op de slijmbeurs. Het is waarschijnlijk dat dat zo pijn doet. Een bevriende dokter heeft ons gezegd dat je dat niet zomaar moet laten puncteren (is dat het werkwoord wat hoort bij het woord punctie?) omdat je daar misschien meer kwaad dan goed mee doet.
Moet ook oppassen voor overbelasting van mijn linkerarm. Door alles wat zwaar is (the show must go on) te versleuren met mijn linkerarm, voel ik nu al iets van overbelasting aan de bovenkant van de elleboog, precies zoals bij een tenniselleboog.
Luka was gisteren aan het oefenen op de cello. Er waren twee stukjes die ze moest spelen, het ene in de maat van vier, het andere in de maat van drie. Ik was haar aan het aanleren hoe ze de maat moest slaan. Het driehoekje voor de maat van drie moest toch niet te lang duren, en dat is zo iets wat je niet met je linkerhand kan, sierlijk het driehoekje schrijven in de lucht.