Ik vind zo gauw gauw geen muts dus ik draag de donkergroene baret van Luka die ik in de kast vind. Ze past me perfect.
Als ik 's avonds gedoucht heb en er zat gel in mijn haar, dan reist 's morgens mijn haar geweldig Eraserhead-gewijs ten berge, zeker nu nu ik het al heel lang te koud vind om naar de kapper te gaan.
Ik knip mijn teennagels in de zetel terwijl de televisie aan staat. Na het knippen schenk ik de knipsels aan mijn Huguette die ze gedachtenloos aanneemt waarna ZIJ met de stinkende kruimels zit.
Ik stop boterhammetjes die uit de brooddoos van de kindjes komen de dag erna gewoon bij mij in de doos. Ik vind brood van de vorige dag eten niet erg.
Luka, hoofdschuddend, "rare, rare papa".
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Rare, rare papa. Zo lyrisch doet ze hier over haar papa, die echt-bijna-alles-kan, of het tenminste probeert als hij het niet kan. Ik vind haar verhalen heerlijk, zeker als ze over jou begint.
Een reactie posten