Nog een blogberichtje van ons Vader

Genieten van de natuur Weer of geen weer. Niets zo ontspannend als een deugddoende wandel –of fietstocht in de natuur. ’s Winters over bevroren of besneeuwde wegeltjes, frisse lucht inademend en blozende kaken, getoverd door de oostenwind die aan je haren rukt en doorheen je kleding beukt. Hoe dikwijls hebben we toch het dorp, gelegen in de kom, niet zitten bewonderen van op de negenboender. Via de “kapellekesboom”, om zo langs Walsbergen en via het kasteel de stappen terug huiswaarts te zetten. Hoe Dikwijls?

En met de fiets. Eenzaam, bij ochtendgloren, als de dauw nog over weiden en velden hing;
En de zon stilaan, met rode gloed, de dageraad aankondigd. Gekweel van de vogels in het woud. Zalig..

Ik herinner tijdens de Kerstvacantie een trip naar zee . Een wandeling op het strand . Noordenwind geselt je
aangezicht en martelt je oren maar je raakt niet voldaan..het wekt de eetlust op en je smacht naar meer; .

1970 Mijn vader komt het ontvallen van ma maar slecht te boven. Zijn winkel kan hij alleen niet verder aan. Er blijf hem maar één keuze over. Uitverkoop. Stilaan raken de artikelen van de hand gedaan.

Daarna is het uitkijken naar een andere woonst. Uiteindelijk vindt hij een huis in Groot Overlaar in de buurt van broer Paul . Een huis met tuin. Hij bewerkt de tuin. Smeedt vriendschappelijke banden met de familie Gasia in de buurt. Heeft heel goeie connectie met de kinderen Gasia. die hij soms helpt met schooltaken. Franse taal onderwijzen aan Sonia, de jongste dochter. Hetgeen hem in dank afgenomen wordt.

Niet zelden wordt hij uitgenodigd op familiebijeenkomsten van allerlei aard. Het is zowaar een tweede thuis voor pa.

Plaatsen die hij nogal eens aandeed waren o.a. Georges Knaepen en Fannie, mensen die hij door zijn naaimachienenverkoop kende. Later was Georges ook mijn verzekeraar en klant.

En de familie Lemmens-Vanhentenrijk. Jeanne Vanhentenrijk was reeds gekend van onze Wingse tijd.

’s Zondags ging ik hem soms halen omdat hij bij ons zou kunnen vertoeven . Dat vonden onze kinderen leuk.
Eerst naar het zwemdok, waar zwemmen aangeleerd werd. Moet je weten dar mijn R4 tje soms overvol kinderen zat. De drie Roosens, Dirk, An, en Ben, soms ook Eddy Bronckaerts van de overburen, wat uitzinnige tafereeltjes meebracht.

1971.Maatregelen voor veiliger verkeer.

Op 1 juli is de maxmaalsnelheid ,met inbegrip van inhaalmaneuvers,op alle twee- en driebaansverkeerswegen,tot 90 km/uur herleidt.Talrijke automobielisten verenngingen hebben zich verzet tegen deze maatregel..

Sinds 1 april moeten de voorzetels ook uitgerust zijn met veiligheidsgordels .

In 1970 eiste het verkeer 1.652 dodelijke slachtoffers en 23.845 zwaargewonden.

Op 5 september wordt Eddy Merckx voor de tweede keer wereldkampioen bij de beroepsrenners.

Groeten,

Pa.