3 februari 1959 verongelukte Buddy Holly dus, genoeg meldingen daarover in alle media. Vanmiddag hierover een interview met Guy Mortier, pionier wat betreft het ontdekken van de rockmuziek hier in Vlaanderen. Hij noemt Buddy Holly in één adem met bijvoorbeeld Elvis Presley, die een nummer van hem gezongen heeft.
Deze morgen had ik een kort gesprekje met een (vermogende) Brit die hier in Gent een appartementje in orde brengt omdat hij en zijn vrouw nu eenmaal verliefd zijn geworden op deze mooie stad. Hij bezoekt hiervoor regelmatig onze winkel, waarbij we telkens kort praten over vanalles en nog wat. Hij is rond de zestig. Net toen hij vanmorgen in de zaak rondliep was Buddy Holly op de radio, en hij vroeg me of ik hem kende. Natuurlijk zei ik, maar ik hou toch meer van Elvis. Ho maar, zei de man, dat is mij te "country". Hij reed indertijd in een scooter rond, was dus een mod en had het voor Buddy Holly. Elvis was voor de rockers, en dus te platvloers. Hierbij legde hij dus het schisma bloot dat toen door de groep jeugdige muziekliefhebbers liep. Een schisma dat er blijkbaar een was van klasseverschil, stad tegenover platteland, studenten tegenover werkers...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
da was gelijk de new wavers en de snobs in onzen tijd. Die hadden ook altijd boel op fuiven... Waar is de tijd.
Ja maar de new wavers vochten ni gelijk de mods en de rockers, de punkers wel. ne punker had iet gevaarlijk, zowel voor zijn omgeving als voor zichzelf. Een zeker graad zelfvernietiging...
tatoo's, spelden, kerven in zijne arm, drugs...
ik was altijd nen brave new waver, me af en toe en lief, wa depressief...
En dan had ge nog de pooren da waren punks of new wavers die wel de oufit hadden, ma er niks van kende, die da zagen als een mode verschijnsel
ma vanalles uitgezet ze, ooit eens ne snob zijne millet op een fuif in de fik gestoken, ni min,
Een reactie posten