Haar foto op de cd doet denken aan de Pre-Raffaëlietische Nimfen van Milais. Er hangt een zekere somberte rond. De vijver is niet helder, het water is koud.
Ik weet dat mensen zoals Geert van Istendael het taalgebruik van Hannelore Bedert bij het groot vuil sorteren in de bak "Verkavelingsvlaams", maar ik zin der zot van. Het is eerlijk en het gaat diep. Een klein beetje zelfdestructief:
Als ge mij morgen wilt vervangen
Zet mij dan gewoon
Als reserve aan de kant
Roep mij als ge 't koud krijgt
Als ge zelf aan de zijlijn zijt beland
Ik geef et gene naam
Ik denk er nie maar over na
Ik denk er nie maar over na
Ik val gewoon wa sneller
En we zien wel wat daarna
"Janker" zelf is ondanks de pathos dan weer wel best grappig, door het gebruik van haar dialect:
Mo ge zoe ne ke moet'n weet'n
Hoe hieste da ta de
Ols iedereen achteraf kom vroage
Meiske ze je nie gelukkig de
Alle teksten van de Janker-plaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten