De priesterwijding van Gerard Ogiers.

Hier een kleine beschrijving van de cariere van Gerard Ogiers.

Werd geboren te Meerbeke 21 juni 1910. en werd priester gewijd te gent,10 juni 1933. Na het diploma van kandidaat wijsbegeerte en letteren te hebben behaald aan de Katholieke Universiteit te Leuven, werd hij leraar benoemd aan het Sint-Catharinacollege te Geraarsbergen. In 1951werd hij rector van de Broeders van Liefde (Prof.Ghuislaingesticht.) te Gent en in 1952 godsdienstleraar aan het Instituut voor Psychiatrische Verpleegkunde in hetzelfde gesticht. In 1951 werd hij eveneens aangesteld als secretaris-generaal aan het Nationaal verbond van het Katholiek Buitengewoon Onderwijs,functie die hij in 1971 neerlegde, op het ogenblik dat de wet op het buitengerwoon onderwijs werd goedgekeurd.Op 15 februari 1976 overleed hij te Gent . Zijn laatste rustplaats is in zijn geboortedorp Meerbeke.Dat hij ruste in vrede
Genoteerd uit het halfmaandelijks tijdschrift "FORUM" van 15 februari 1976.
Joris Ogiers.

Voor mij ne Calvados

Filmpje ons doorgestuurd door Hans.

Boecht van den Aldi

Pijnstillers, het (mis)(ge)bruik van medicijnen, de pijnloze bevalling... Deze en andere verwante thema's hebben op de afdeling Ledeberg al tot heftige en soms "pijnlijke" discussies geleid. Het brengt mij tot de vraag: "Heeft een mens recht op een pijnloos leven?" of "Is pijn diepzinnig?". Maakt pijn het leven waardevoller?

Soms denk ik van niet.

Een dag lang rondlopen met hoofdpijn is geen pretje. Laat staan een heel leven, in geval je pijnpatiënt bent. Pijn verknalt je leven, beperkt je horizon, legt een gitzwarte schaduw over je perceptie. Slikken dus.

Anderzijds kan pijn verrijkend zijn. Je gaat soms op zoek naar pijn in een sportieve of andere extreme ervaring. Het genot na een zware beproeving is met niets (misschien met drugs?) te vergelijken. Denk ook aan de "runners high". Pijn kan louteren, of is dat te christelijk verwoord? De christelijke terminologie en iconografie is echt wel doordrongen van pijn.

Ik weet het niet, en jullie?

Memories, aflevering 7

" We schrijven 1950. Op nationaal vlak heerst er onrust.

Er is de koningskwestie. Op 08- 07-50 brengt een betoging, tegen de terugkeer van Léopold III, ca 50.000 mensen op de been. Na een volksraadpleging, (52 % ja stemmen) komt Léopold weder op de troon. Er ontstaan zowat overal rellen. Ondermeer in Grace-berleur waren er 3 doden gevallen. Op 02-08-50 kondigt Léopold troonsafstand aan. Op 17 juli 1951 legt Boudewijn I de grondwettelijke eed af. Ondertussen was mijn baas Mil Crabbé gestopt als zelfstandig schilder. Moest ik natuurlijk uitzien naar een andere baas. Armand Buvé, uit de Academiestraat te Tienen had een gast nodig en ik werd daar aanvaard.

Ondertussen hadden onze pa en ma uitgekeken naar een andere woning. We verhuisden een eind verder, in Overlaar aan het St Lambertuskerkje. Dit huis was veel ruimer dan het eerste huurhuis. Grote beneden plaatsen en dito kamers. Een wijde achterkoer. En een grote tuin. De eigenaar was Oscar Uyttebroeck een steenbakker. Het is daar dat ik mijn eerste spadesteken mocht doen (‘t was altijd niet met volle overtuiging!) De buren daar vielen mee. Rechts van ons waren er de Sterckxen. En links de familie Robiets. De vader Fons was een uitmuntende kleermaker. De vouw Cieke was een goedlachse vrouw die graag een babbeltje deed. Er waren twee dochters. Paula en Jacqueline. Jacqueline was een heel mooie meid. Ik kreeg wel wat vlinders in de buik, van mooie Jacqueline.
De tekenacademie bezocht ik nog steeds. En er waren ook de schilderslessen bijgekomen. Schilderen van hout en marmerimitatie. ‘s Zondags vroeg uit de veren. De bus op en naar Leuven. En het was dik 13 uur vooraleer ik terug thuis was. Bij goed weder maakten we er een fietstocht van. Ik zeg “we” want dit ging dan in gezelschap van Victor Sterckx van Hoegaarden. Victor was ook medeleerling aan de tekenschool. Dus we kenden mekaar reeds geruime tijd. Viktor was toen schildersgast bij Grossen, huisschilder uit Hakendover. Later heeft hij de schildersstiel vaarwel gezegd en zich in zijn vaders bedrijf gestort. Eerst kweekten ze witloof, nadien specialiseerden ze zich in het kweken van bloemen. (Victor is enige jaren geleden overleden, Hij werd slechts zeventig.)

Pa.

Examen voordracht

Hierzie, ons Huguette het podiumbeest. Zaterdag was er examen Voordracht. En hier zien jullie Huguette schitterend haar ding doen voor een volle zaal. Slechte foto, dat wel, maar ik wou haar niet aan het schrikken maken met de flits.

Vele amateurtoneelspelers gezien, jong (vanaf ongeveer 14) en oud (zo rond de 45). Soms een beetje zielig, soms afgaand (een meneer was zijn tekst kwijt en begon een kwartier later opnieuw en werd beloond met een overdonderend applaus), maar dikwijls van een zeer hoog niveau.

KGOV.be

Je kunt eens surfen naar de nieuwe site van de Koninklijke Gentse Oratoriumvereniging, geheel ontworpen door "aze marrec".
Bij "kalender" kan je meteen kijken welke datum je moet vrijhouden voor ons Requiem!

De Stoofvleesradio

Hiernaast onze radio al gezien? Het is de "stoofvleesradio". Elke week, of vaker, of mindervaak, zal ik er een ander geluidje opzetten dat je dan op onze blog kunt beluisteren.
Als er tips zijn om ons te laten horen, stuur je ze maar door.

Pasen in Wommersom

hoi Weblog,

Hier enkele kiekjes van "Pasen in Wommersom".
groetjes
Carine

Versiertips

Hallo,

Heb weer even de tijd genomen om alles te lezen. Het blijft boeiend, ook pa zijn verhaal. Heb een reactie gepost!

Vandaag genoten van het heerlijk weer. De voorbereidingen voor Dries zijn 18 de verjaardag zijn gestart. Het is hier in het dorp de gewoonte om het huis van de 18-jarige te sieren. Wij zijn daar niet zo blij mee en hebben onze Dries en zijn sierders beperkingen op gelegd. Dit is de foto die Dries naar het "siercomité" stuurde. Graag als eerste op de 20 ste april! bedankt en veel groetjes, ik stuur zeker een verslag van de "versieringen"!

Carine

Meeuw vs. Mens

Er komt een meeuw in het blikveld van je zoeker binnengevlogen en je drukt af, voilà.

Pasen in Le Touquet

Fietsen in en rond Le Touquet, even ten zuiden van Boulogne-sur-Mer. Met hier nog meer foto's van ons weekendje in Frankrijk.

De foto's aan de zee met de hoge "cliff's", zijn genomen in Wissant, ook Cap Blanc Nez genaamd. Cap Blanc-Nez is samen met Cap Gris-Nez de "Site des deux Caps".

memories, aflevering 6

Wederom op zijn besluit terug gekomen, onze vader en zijn feuilleton.

Ondertussen had onze Paul gekozen voor het leger. Vrijwilliger. Hij moest zijn eenheid vervoegen in Zottegem. Onmiddellijk daarna scheepten ze in naar Ierland in de buurt van Dublin, alwaar ze hun opleiding kregen. Deze zou ongeveer zes maanden duren. Na zijn opleiding werd hij naar Duitsland gestuurd.

Verhuis naar Groot-Overlaar.

In Oktober 1944 verhuisden we dan naar Groot–Overlaar toen nog onder Hoegaarden. Pa had via ‘n gepensioneerde collega een plaats van nachtwaker in de suikerfabriek “Grand Pond” te Hoegaarden kunnen bemachtigen. Onze nieuwe verblijfplaats de Grote steenweg. Nr 46 . Het was geen groot huis, twee plaatskes beneden, twee kamertjes boven, achteraan een koertje en een laaggelegen tuin met ion de achtergrond zeen hoge berm. Voor ons moeder was dit geen aangename tijd Ze woonde graag in St-Joris–Winge. Maar pa was de rijkswacht moe en wou er weg; Ons moeder was een vooruitziende vrouw. Zij had zo graag een eigenhuisje gekend. Ze had zelf contact genomen met maatschappijen, maar pa was tegen dit project, en met een karig pensioentje van toen zou een maandelijkse afbetaling onmogelijk geweest zijn. Immers de jaren van dienst telden hiervoor mee. Er werd gezocht naar een woning in het dorp maar er was geen leegstaand huis te vinden. Ik begrijp nog steeds niet waarom iemand op zijn zevenenveertigste met pensioen ging.

Ik kwam dus in een nieuwe school terecht. Ons moeder liet mij inschrijven in de gemeentelijke school nr 7 in de Oude Vestenstraat in Tienen. Daar was ik dan heel vreemd tussen allemaal onbekende jongens en geconfronteerd met het Tiense dialect. Ik vond dit een heel naar taaltje. Enkele jongens vingen me heel goed op. Ik had het wel niet gemakkelijk om te wennen aan dit hele vreemde milieu. De lessen kon ik goed volgen. Onze Jef werd in de technische school op de Grote markt in Tienen gedropt. Hij volgde metaabewerking. In Overlaar zelf geraakten we stilaan gewend. Alhoewel achteraf is gebleken dat ons moeder er niet al te gelukkig was; het huis was klein en niet zo gezellig. Water moest ze bij de buren (dit was trouwens de eigenaar van ons huurhuis) uit een put boven halen. Met een enorme zwengel werd de emmer naar beneden gelaten. Een terug boven was het een hele karwei om de volle emmer naar u toe te trekken. Regelmatig natte voeten!

Tekenen.

Op aanraden van een buur die tekenlessen volgde aan de Stedelijke tekenacademie van Tienen werd ik daar ook ingeschreven. “Die jongen heeft talent, laat hem toch inschrijven.” ’t Was niet makkelijk te combineren. Want deze cursussen startten reeds om 17u45 om te eindigen om 20 u. Dat was dus haasten geblazen. ‘s avonds nog aan het huiswerk beginnen en lessen leren voor de dagschool. Maar ik deed het graag. Atheneum. Eenmaal de gemeentelijke school beeindigd was het uitzien naar een andere richting. De directeur van de gemeentelijke school had een thuisbezoek gebracht. Hij raadde ma en pa aan mij naar de normaalschool te laten gaan. Maar pa zag dit niet zitten . “Het is toch al politiek wat de klok slaat ingeval van een plaatstoewijzing!” misschien had ie wel gelijk ook. Maar ik was toch ietwat ontgoocheld. Ik moest dus naar het atheneum. Ik slaagde een ingangsexamen voor het 5e moderne. Ik verzaakte dus de zesde, maar... Ik kon goed volgen, in alle vakken maar wiskunde werd een echte ramp. “Die stellingen deden mij wanhopen” (mistte ik dus toch dat zesde ?) Daarenboven was de leraar wiskunde een onmeedogend iemand. “de schrik van degenen die het moeilijk hadden.” Hij stelde zich zodanig op dat je niet durfde vragen om uitleg. De nullen vlogen je om de oren. Dit werd dus een herexamen. Ook daar een dikke buis! 16 De vijftigerjaren. Na mijn tegenslag in het atheneum, was ik erg ontmoedigd. Ik wou geen andere school meer binnenstappen. Ik wou een stiel leren. Mijn keuze ging uit naar het schildersvak. In Tienen waren in die tijd heel wat schilder-behangers. Ik ging op zoek naar werk en klopte bij ze aan. Na talrijke sollicitaties die negatief uitvielen keerde ik huiswaarts en passeerde aan de cinema”RIO”in de Broekstraat te Tienen. Daar was een schilder werken aan’t uitvoeren. Wou het niet lukken dat het Miel Crabbé was. Crabbé was op dat moment mijn leraar in de tekenacademie. Ik verlelde hem over mijn sollicitaties. “Kom bij mij, ik heb momenteel veel werk en heb iemand nodig.” wedervoer hij. Ik was overgelukkig en kon de daaropvolgende maandag al starten. Hij had een opdracht uit te voeren ook in een bioscoop. We moesten dagelijks met de trein (een bommeltreintje ) naar Geldenaken. Toen nog via de spoorlijn Tienen-Namen te bereiken. Deze lijn is reeds lang opgedoekt. Mijn eerste job was “schuren “uiteraard, maar mocht toch al na dat vervelende schuren, mee een lambrisering in een reliiefpasta (een soort stucwerk) schilderen. Ik was voldaan en de meester ook. Het werk bestond erin met een schilderskwast draaiende bewegingen te maken in de pasta. Het gaf een mooi effect. Na droging werd de stuc met verschillende kleuren bewerkt ook met goudpoeders. In de winterperiode leerde Miel Crabbé me de eerste schjldertechnieken aan. Samen schilderden we een niet ingewikkeld landschapje.

Zalig Pasen

Allemaal een fijn paasweekend. Geniet van het schone weder en van elkaar, en luister hier naar de reden(en) waarom wij Pasen vieren...

Gedicht over vader

Het moet niet altijd gemakkelijk zijn. Ook relaties niet. Ook relaties met vaders niet. Vandaar dit gedicht van Harry Mulisch uit 1987. Het gaat over zoeken naar woorden, onuitgesproken gedachten, net niet bewuste herinneringen... Hans?

"[Ongerijmdheden 11]

Dat komt gewoon doordat zijn vader eens.

gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd.

doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon.

gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen.

omdat zijn vader ooit eens tegen hem.

ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen.

dat komt gewoon doordat zijn vader ooit.

gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens.

ooit eens tegen hem en nooit zijn moeder.

nooit zijn moeder in zijn jeugd zijn vader.

gewoon toen tegen hem zijn moeder ooit.

nooit eens in zijn jeugd gewoon ooit vader. "

Straf he?