Het gehoororgaan

Onze pa is werkelijk een van de productiefste blog-redactoren. Hier onderhoudt hij ons weer eens met een bijzonder educatieve bijdrage over het oor:

Hebt U al eens stilgestaan bij wat ons gehoororgaan ons te bieden heeft?.
Het inwendige oor bevat ondermeer:De gehoordoorgang, het trommelvlies,het middenoor,de gehoorbeentjes,het labyrint,de buis van Eustachius,trommelvlies met hamer en aambeeld,de stijgbeugel,het slakkenhuis;
Het inwendige oor bevat twee zintuigen.-, het evenwichtszintuig en het eigenlijke gehoorszintuig.
Maar laten we het hebben over het zichtbare gedeelte , de oorschelp.
Qua uitzicht is de oorschelp een sierlijk, krachtig geboetseerd kunstwerk.
De mystieke welvingen, die zich in sierlijke bochten naar de oorholte wringen, dragen er toe bij dat alle geluiden getemperd het binnenoor bereiken en signalen geven naar de hersenen.
Er is nog meer. De inplanting aan ‘s mensens hoofd is verschillend van mens tot mens.; Sommige exemplaren zijn van heel groot tot heel klein. Anderen zijn ofwel platgedrukt tegen het hoofd of nemen flapachtige of schelpachtige vormen aan.
De lellen dragen ook erg bij tot vormgeving van het uiterlijke van de oorschelp.
Sommigen zijn klein of weinig invloedrijk, doch anderen zijn erg lang en dansen heer en weer bij het dragen van iet of wat zware oorversiersels.
Bestudeer je ook al eens deze materie, Dan weet ik een ideale plaats waar U aan Uw trekken zult komen. Een of andere openbare locatie,bv in een kerk. waar je alleen uitkijk hebt op achterhoofden..Je wordt er onmiddellijk geconfronteerd met een enorme verscheidenheid van flappen of kleinere delen. Geen enkel oor is identiek .
De welvingen zijn verschillend, Bij bepaalde mensen zijn ze een echt labyrint.
De bovenranden zijn soms indrukwekkend. Ofwel zijn ze heel breed van rand of ontbreken ze .
Beharing komt ook (bijzonder bij oudere mannen) voor. Zo zag ik eens iemand met een enorme wrat op de bovenrand en op die wrat stonden drie eenzame haartjes te pronken, ze bogen nederig het hoofd alsof ze heel eerbiedig de eredienst volgden.
Ik vind het vreemd waarom bij criminelen vingerafdrukken genomen worden, iedere oorschelp is uniek?
Je hebt natuurlijk en linker en een rechteroor. De logica verteld dat de linkse het spiegelbeeld is van het rechtse oor. MIS. Mijn antwoord is NEEN. Dan zou de kunstenaar het negatief van zijn rechteroormal moeten construeren en wat gedaan met die eventuele wratjes?
Als mens missen we ook bewegende oren, zoals die van een poes of van een paard of ezel, of zebra enz. Het zou nogal comisch overkomen moesten wij, bij ieder geluid
onze oortjes en in een reflex naar die richting draaien.!

Het oor is ook dikwijls mikpunt van agressie.
In onze lagere schooltijd wisten onderwijzers verdorie goed waar de weke plekken te bespelen waren. De oorschelp, heel goed binnenhandbereik, werd danig uitgerokken zodat ze uren na de aanval er nog roodgloeiend bijhing. Ook het harige gedeelte boven de oorschelp moest het soms ontgelden. Met de duim tegen haargroei in deed verduiveld geen goed;
De oorschelp in al zijn glorie heeft alzo zijn voor en nadelen. Maar rode oortjes of niet laten we maar best tevree zijn met wat de schepper ons heeft gebeeldhouwd aan ons hoofd.
Enkel zegswijzen over ons gehoororgaan.
Wie oren heft die hore. De muren hebben oren. Geen oren hebben naar iets. Dat gaat het ene oor in en andere uit. Mijn oren tuiten. Iets in het oor fluisteren. Zijn oor te luisteren leggen. Aan het oor doof zijn. Rode oortjes hebben. Iemand de oren van het hoofd eten. Hij is nog groen achter de oren. Op beide oren slapen. Tot over zijn oren verliefd zijn.
Tot over de oren in de schuld liggen. Iemand de oren van het hoofd zagen.
Tot daar mijn bijdrage over ons OOR.

Pa Ogiers.