Kate Nash

ingezonden door Carine! Dank u.

Memories, aflevering 10

Terug naar het burgerleven
Na de dienstplicht kon ik terug naar mijn vorige werkgever, naar de tekenschool en mijn jaren afmaken in de schildersschool in Leuven.
In oktober 1956 verhuisden we van Groot Overlaar naar Tienen naar de Beauduinstraat. Pa startte er een naaimachinewinkel. Hoe hij hiertoe besloot? Sinds enkele tijd vergezelde hij een verkoper van naaimachines uit Tienen om naaimachienen aan te prijzen bij toekomstige klanten. Hierdoor kreeg hij de microbe te pakken. Hij verkocht bekende merken zoals ANKER, ELNA en DURKOPP. Het was een gezellig klein winkeltje. We hadden het in een mooi lila kleurtje geschilderd. Buiten maakte ik uithangborden met steeds aangepaste reclame’s. We verkochten toch tal van machienen en ondertussen was er nog het breimachien bijgekomen, de “PASSAP”. Demonstratie’s hiervan werden gegeven door mijn schoonzuster Helène. Ik mocht mee leveringen gaan doen want pa had ondertussen ook zich een bestelwagentje aangeschaft. Het was een soort break maar zonder ruiten van achter, van het merk “Vanguard”.

Door de verhuis naar Tienen kwam ik ook voor mijn werk bij patroons van de stad terecht.

In 1957 werd ik opgeroepen voor een kampperiode van 14 dagen in Lombardzijde. Die werd evenwel afgeblazen door het uitbreken van de Aziatische griep

1956. We noteren het huwelijk van onze Jef met Georgette Trekels uit Kersbeek Miskom.
Georgette werkte op dit ogenblik Bij Dr. Vanuffel in Tienen. Daar kon het jonge koppel zijn intrek nemen en nog wel gratis. Georgette deed er het werk, terwijl onze Jef verder voor zijn patron Masuy werkte.

Groeten van Pa

De gorilla

Deze gorilla heeft met zijn scheel bakkes toch wel tickets voor Pukkelpop gewonnen zeker. Ge moet ni schoon zijn om chance te hebben (zo zei ons moeder altijd tegen mij).

Kijk op de site van Humo!

Ogiersen op bezoek bij Nonkel Paul Ogiers

Mailtje van Harry:

"Wij waren bij Nonkel Pol dinsdag jl. Jullie hebben allemaal de groetjes van hem en ook van ons natuurlijk. FAM OGIERS UIT TIENEN "

Hier nog meer foto's.

De DJ

Toch nog eens wat aparte aandacht voor de dj. Onze Hans die de muziek op het feestje van Willy en Carine verzorgd heeft, met eigen materiaal. Het was dank zij hem dat we de volgende dag onze benen niet meer voelden, of is dat door onze leeftijd?

Hier ook nog wat foto's.

Jim Carrey, o nee...

Mijn Huguette zegt dat ik als ik op mijn adhd-st ben, op Jim Carrey lijk. Nee! Ik wil helemaal niet op Jim Carrey lijken. Ik haat Jim Carrey. Zijn overacting, zijn smoelenwerk, dat gerol met die ogen. Humor! Lachen of ik schiet! Ik wil op Richard Gere lijken, romantisch in "An officer and a gentleman". Of op James Dean, diepzinnig en ondoorgrondelijk. Of op Clark Gable met zijn "Frankly my dear, I don't give a damn."-attitude.
Als ik geweldig hard mijn best doe moet dat wel lukken. Denk ik...

Het society event van het jaar.

Om bepaalde society events kun je nu eenmaal niet heen. Aldus vonden ook twee notiore Peerse party-crashers, die Willy moedig en kordaat (weliswaar met de hulp van nonkel Dirk) de deur wees. Geen van de fotografen van dienst is het gelukt van dit grappig voorval een bewijs op de gevoelige plaat vast te leggen. Dit geldt natuurlijk niet voor de blozende hoofden van de officiële aanwezigen. Blader hier door het album.

Wij denken ondertussen met een warm gevoel aan het feest terug. Lekker gedronken, gegeten, gekletst en gesheekt.

Boss

Hans heeft zijn muur (Bosscryl!) geverfd in een schoon fris kleurtje (Boss!). Ook zijn deur (Boss-Paints!) heeft een nieuwe kleur. Mooie combinatie niet, met dat grijs, eigentijds! Goed gedaan Hans (en Franco-Belge!)

(elke gelijkenis met een advertentie is puur toevallig!)

Corsica

Hier wat foto's van onze reis naar Corsica.

Corsica is een prachtig (Frans) eiland. Wij “genoten” van een kamer met zeezicht in de baai “de Liscia” op 20 km van Ajaccio, dit is aan de westkust dwz dat we alle dagen getrakteerd werden op een prachtige zonsondergang.
De mooiste wandelingen hebben we gemaakt! Meestal stukjes van de GR route, af en toe op het “alpinisme” af. De meest indrukwekkende tocht was die naar “Le lac Niola”. 700 m klimmen op 2 uur tijd in een temperatuur van meer dan 35° C. Maar het loonde! Le lac Niola was zeer bizar, een klein meertje, vele kronkelende meanders en raar maar waar, een kudde wilde paardjes. Een tafereel wat deed denken aan één of andere “Lord of de Rings” film (zie foto).
Meer beestige “tegenliggers” kruisten onze paden. Een horde zwijnen met biggen, een troep geiten (met hun resp. bokken), een meute koeien is niet vreemd op Corsicaanse wegen. We lezen dat zij voor de lekkerste (bio-) charcuterie zorgen waar de bewoners van het eiland graag mee uitpakken.
Eigenlijk was het I Muvrini een Corsicaanse folkgroep (zingen Corsicaanse samenzang waarvan de verre oorsprong zelfs teruggebracht wordt naar de Vlaamse polyfonie uit de vroege middeleeuwen) die ons naar het eiland lokte. Jammer voor ons maar zij treden alleen in augustus op in hun thuiseiland. Maar niet getreurd, in alle gezellige kerkjes van de mooiste en de meest pittoreske dorpjes kan je naar “Le polyfonie Corse” gaan luisteren. Het kerkje “Piana” (Unesco erfgoed) kozen we uit en “Alba” was de 6-koppige mannengroep die ons naar hogere regionen voerde.
We sluiten onze mediterraans weekje af in Ajaccio de grootste stad van dit Franse eiland en bovendien de stad waar Napoleon geboren werd. Een mooie stad met een indrukwekkende de haven en heerlijk steegjes om wat te kuieren. We besluiten om ooit terug te komen misschien naar de oostkust…of het binnenland. Alhoewel… wat staat er nog op het lijstje? Sicilië, Noorwegen, Schotland, Venezuela, Argentinië, … Gelukkig staan dromen vrij!

Willy en Carine.