We studeren met de KGOV "Four songs for sailors" in van George Dyson. Dat is een romantische componist uit Engeland, die mij tot nu toe totaal onbekend was. De eerste kennismaking is positief, het zijn vrij eenvoudige stukjes met thema's eigen aan de romantiek: de natuur, het leven van de matroos, de volledig fictieve projecties van de Romantische Ziel op de Theems en de Gewone Man. Deze verering van de natuur is typisch voor de artistieke stroming die aangeduid wordt met "Romantiek" en die natuurlijk niet te verwarren is met de huidige betekenis van dat woord. De muzikant, of kunstenaar in het algemeen, staat niet meer in dienst van een Koning of een God en dat zie je aan de thema's die mee evolueren met kennis van wetenschap en de ideeën uit de Verlichting. In se is de Romantiek zelfs een afkering van de Rede door toenmalige kunstenaars wat zichtbaar is in de meer subjectieve benadering van thema's. In de muziek zie je componisten als Wagner en Mahler die deze stroming in zijn eindpunt gestalte geven. In de filosofie komen we in deze periode Nietzsche, Schopenhauer, Rousseau tegen. In de wereldpolitiek leidt de Romantiek naar anti-semitisme, nationalisme, individualisme (zie ook Willem Kloos: "allerindividueelste espressie van de allerindividueelste emotie), overdreven verheerlijking van het verleden en twee Wereldbranden.
George Dyson heeft geleefd tot in 1964 en ik ondekte dat hij een bekende zoon heeft die nog steeds leeft nl. Freeman Dyson, een vermaard fysicus die een paar keer optrad als spreker in de legendarische televisiereeksen die Wim Kayzer in de jaren 80 en 90 voor de VPRO maakte. Dat is toch een wonderlijke link naar het heden. Het betreft "Een schitterend ongeluk" uit 1993 en "Van de Schoonheid en de troost" uit 2000. De heer Kayzer maakte wonderlijke, intrigerende stukken die de beste benadering zijn van lezen op het kleine scherm, waarbij hij als een nederige Socrates zijn gesprekspartners de pieren uit de neus vroeg. In se was het saaie televisie; een hoofd dat praat tegen een donkere achtergrond, meer gebeurde er niet in. Maar wat die hoofden allemaal vertelden, dat was niet mis. Zo was er Oliver Sachs, de neuropsychiater, die ook deel uitmaakte van het panel in "Een schitterend ongeluk". Hij is schrijver van boeken als "De man die zijn vrouw voor een hoed hield" en het met De Niro en Robin Williams verfilmde "Awakenings"(vertaald als "ontwaken in verbijstering"). Het eerste boek vertelt op een grandioze, erudiete maar altijd menselijke manier over psychische afwijkingen die Sachs in zijn praktijk van neurypsychiater tegenkomt. Freeman Dyson vertelt in de reeks over zijn deelname als wetenschapper aan Bomber Command, een project in WOII dat tot doel had Duitsland via bombardementen vanuit het VK de destabiliseren en zo het einde van de oorlog te bespoedigen.
Maar we wijken af: George Dyson !
Dyson behoort in Engeland tot het nationaal erfgoed. Hij componeerde ongeveer 50 werken die deel uitmaken van de liturgie van de Church of England, waaronder twee volledige cantica voor 's morgens en 's avonds, alsmede een opmaak voor de avonddienst in Cminor voor hoge jongensstem. Avonddiensten blijven erg populair in de Engelse kerken en kathedralen en ze maken deel uit van het gekende koorrepertorium. Zijn composities werden soms omschreven als ambachtelijk, soms met diep gevoel maar nooit toekomstgericht qua idioom.
Sprekend voor zijn populariteit tijdens zijn leven is de toekenning van de titel van Ridder in 1941.
woensdag 27 januari 2010
zaterdag 23 januari 2010
Haiti
De ambassadeur van Haiti in Belgie kwam op de uitzending 12/12 vertellen dat het niet waar is dat de Amerikanen de boel overnamen na de aardbeving en dat dus de regering de touwtjes stevig in handen heeft. Staalhard liegen heet zoiets, nota bene op een benefietshow om zijn land te steunen die meer dan 10 miljoen euro opbracht. Lees maar eens hoe goed de Haitiaanse regering te touwtjes in handen had VOOR de aardbeving.
VEEL te goed
Onze kinderen hebben het goed, wat zeg ik? VEEL te goed. Lees maar onderstaand bericht en huiver.
Een vrouw uit Georgia heeft haar zoon gedwongen om zijn troetelhamster dood te slaan omdat de knaap naar huis was gekomen met een slecht rapport. De twaalfjarige jongen moest woensdag het diertje afmaken met een hamer. Dat meldt The Atlanta Journal-Constitution.Gisteren vertelde de jongen over de gruwelijke straf aan zijn leraar. Die lichtte de politie en de kinderbescherming in. De moeder, de 38-jarige Lynn Middlebrooks Geter, werd vandaag gearresteerd. Ze wordt beschuldigd van dieren- en kindermishandeling.
Een vrouw uit Georgia heeft haar zoon gedwongen om zijn troetelhamster dood te slaan omdat de knaap naar huis was gekomen met een slecht rapport. De twaalfjarige jongen moest woensdag het diertje afmaken met een hamer. Dat meldt The Atlanta Journal-Constitution.Gisteren vertelde de jongen over de gruwelijke straf aan zijn leraar. Die lichtte de politie en de kinderbescherming in. De moeder, de 38-jarige Lynn Middlebrooks Geter, werd vandaag gearresteerd. Ze wordt beschuldigd van dieren- en kindermishandeling.
woensdag 13 januari 2010
Memories, aflevering 18
Onze pa vertrouwt de blog het volgende toe:
" En wie ben ik?"
Ik heb me altijd heel moeilijk kunnen aanpassen aan b.v; een nieuwe school, na de verhuis geintegreerd geraken in een nieuwe maatschappij, vrienden maken, In een groep mensen voelde ik mij nooit op mijn gemak.
Ik had ook complexen. Ik had zo een gevoel dat ik een te grote gestalte had, en dat iedereen me daardoor aankeek. Ik kreeg ook vaak zoiets zoals "hé lange" naar het hoofd geslingerd. En toen ik voor het eerst met een brilletje op de neus op het toneel kwam werd ik er aardig mee voor de gek gehouden. Het brilletje werd zelfs eens van mijn neus getrokken en weg geslingerd!!!
Pesterijen op school zullen wel altijd bestaan hebben en vroeger nog frequenter. Maar daarover niet gezeurd...
Legerdienst is misschien overbodig, maar toch is het voor sommige individuen een noodzakzelijk kwaad. Discipline wordt er aangekweekt, zelfstandigheid ook.
Stilaan krijg je toch contacten. En de eersten blijven gewoonlijk tot aan het afzwaaien. Je kiest voor je gelijke.
Het leven gaat zijn gang. Je wringt je in alle bochten. Soms grillige. Een val kan pijn doen. Maar je krabbelt weer recht. En je begint een nieuwe start. En je wordt er sterker van.
Ook een relatie verandert je leven. Het krikt je vertrouwen op. Je ondergaat een metamorphose. Het gras wordt groener en de lucht wordt helderder. Je ziet alles door een andere bril. Voor het eerst maak je planning en je bouwt aan je toekomst. Ieder op “zijn” niveau. Je zoekt wat waar je goed in bent en wat je denkt meester te kunnen. Zo kom je soms in een wereldje terecht waaraan je eertijds nooit aan dacht. Je werkt je op ,je volgt bijlessen waar je zin in hebt. Soms om je te vervolmaken in je vak anders ook om bij te schaven waar je talent voor hebt. Tijd is geld, je verprutst hem niet, en het is nooit te laat om bij te leren.
Hetgeen me heel gelukkig maakte was de geboorte van een kind. Nieuw leven zien ontstaan is ontroerend. Het maakte me blij.
Kinderen krijgen kinderen en je ziet dat het goed is.
Een leven moeten weggeven maakt je verdrietig. Het knaagt aan je en geraakt het moeilijk kwijt.
Het leven is als een medaille, de ene zijde is nooit zo mooi als d’ andere.
"Het leven stoot je om en helpt je op,
Als een horzel steekt het je,
En het streelt je als je geliefde,
Het versiert je huis,
Met de guirlandes van het voorjaar,
En het doet je vluchten voor de kou,
Het jaagt je angst aan,
In het holst van de nacht
En zegent je met
De heldere genade van het morgenlicht,
Het vult je hart tot aan de rand,
Met blijdschap,
En doet je schreien als een kind,
Het rumoert in je
Met haar zinnelijke bombardon,
En het fluistert je een schietgebedje in,
Als je aan’t sterven bent,
O wonder
Dat ik onnozele
Dit grandioze leven,leven mag..
Toon Hermans"
Soms stel je je vragen over je aanpak tijdens je leven.
Zou ik het toch nog doen zoals in het verleden? Of zou ik dit of dat, of zus of zo doen?
Vragen die geen steek laten. De omstandigheden waren misschien anders en of de mogelijkheden verschillend.. Als je maar voldaan bent en ziet dat het goed was.
Pa.
" En wie ben ik?"
Ik heb me altijd heel moeilijk kunnen aanpassen aan b.v; een nieuwe school, na de verhuis geintegreerd geraken in een nieuwe maatschappij, vrienden maken, In een groep mensen voelde ik mij nooit op mijn gemak.
Ik had ook complexen. Ik had zo een gevoel dat ik een te grote gestalte had, en dat iedereen me daardoor aankeek. Ik kreeg ook vaak zoiets zoals "hé lange" naar het hoofd geslingerd. En toen ik voor het eerst met een brilletje op de neus op het toneel kwam werd ik er aardig mee voor de gek gehouden. Het brilletje werd zelfs eens van mijn neus getrokken en weg geslingerd!!!
Pesterijen op school zullen wel altijd bestaan hebben en vroeger nog frequenter. Maar daarover niet gezeurd...
Legerdienst is misschien overbodig, maar toch is het voor sommige individuen een noodzakzelijk kwaad. Discipline wordt er aangekweekt, zelfstandigheid ook.
Stilaan krijg je toch contacten. En de eersten blijven gewoonlijk tot aan het afzwaaien. Je kiest voor je gelijke.
Het leven gaat zijn gang. Je wringt je in alle bochten. Soms grillige. Een val kan pijn doen. Maar je krabbelt weer recht. En je begint een nieuwe start. En je wordt er sterker van.
Ook een relatie verandert je leven. Het krikt je vertrouwen op. Je ondergaat een metamorphose. Het gras wordt groener en de lucht wordt helderder. Je ziet alles door een andere bril. Voor het eerst maak je planning en je bouwt aan je toekomst. Ieder op “zijn” niveau. Je zoekt wat waar je goed in bent en wat je denkt meester te kunnen. Zo kom je soms in een wereldje terecht waaraan je eertijds nooit aan dacht. Je werkt je op ,je volgt bijlessen waar je zin in hebt. Soms om je te vervolmaken in je vak anders ook om bij te schaven waar je talent voor hebt. Tijd is geld, je verprutst hem niet, en het is nooit te laat om bij te leren.
Hetgeen me heel gelukkig maakte was de geboorte van een kind. Nieuw leven zien ontstaan is ontroerend. Het maakte me blij.
Kinderen krijgen kinderen en je ziet dat het goed is.
Een leven moeten weggeven maakt je verdrietig. Het knaagt aan je en geraakt het moeilijk kwijt.
Het leven is als een medaille, de ene zijde is nooit zo mooi als d’ andere.
"Het leven stoot je om en helpt je op,
Als een horzel steekt het je,
En het streelt je als je geliefde,
Het versiert je huis,
Met de guirlandes van het voorjaar,
En het doet je vluchten voor de kou,
Het jaagt je angst aan,
In het holst van de nacht
En zegent je met
De heldere genade van het morgenlicht,
Het vult je hart tot aan de rand,
Met blijdschap,
En doet je schreien als een kind,
Het rumoert in je
Met haar zinnelijke bombardon,
En het fluistert je een schietgebedje in,
Als je aan’t sterven bent,
O wonder
Dat ik onnozele
Dit grandioze leven,leven mag..
Toon Hermans"
Soms stel je je vragen over je aanpak tijdens je leven.
Zou ik het toch nog doen zoals in het verleden? Of zou ik dit of dat, of zus of zo doen?
Vragen die geen steek laten. De omstandigheden waren misschien anders en of de mogelijkheden verschillend.. Als je maar voldaan bent en ziet dat het goed was.
Pa.
Abonneren op:
Posts (Atom)
