zondag 17 mei 2009

Memories, aflevering 17


Pa:

"1972 En het vervolg van mijn Memories
Op 16 01 1972 wordt in de H . Hartkliniek te Tienen, rond ongeveer 8u30 een nieuw kindje geboren. Het kindje zal de naam VERA dragen. Onze tweede dochter was,volgens berekening, even te vroeg .
Peter werd mijn broer Jozef en meter Vera’s zus Carine die niet weinig in de wolken was;

Vera (voornaam)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De naam betekent 'Waarheid'. De naam is van oorsprong Italiaans. Ook in Rusland is deze naam gebruikelijk: het Russische woord Вера (Wera) betekent 'geloof, vertrouwen'. Vera kan ook een verkorting zijn van Veronica.
Waarom VERA ?
De keuze van een voornaam was aanvankelijk “VEERLE”.
Maar.... Ons moeder Lucie had tijdens haar verblijf in de kliniek , een droom,.
Tijdens haar slaap stond plots haar moeder aan haar bed. Ze sprak volgende woorden.”
“ Zeg Lucie, ...en ge had me zo beloofd uw kind Vera te noemen.”
Vandaar werd het VERA.
Een kindje er bij is natuurlijk een hele gebeurtenis voor broertjes en zussen . En grote zus, Carine was een heel fiere meter.


Gelukkig heb ik mijn boek ”De 20 ste eeuw,” Hoe zou het anders mogelijk zijn gebeurtenissen zowel op internationaal vlak, als wereldnieuws en andere, aan te halen in dit werk.
Ik zou mijn kleinkinderen willen motiveren om, van zodra ze het schrijven beheersen, (het is nooit te laat om er mee te straten) een agenda aan te leggen; met de dagdagelijkse gebeurtenissen en anekdotes die ze op dat moment belangrijk vinden. Belangrijk zijn ook,vind ik toch, tekeningen en schilderijtjes, hoe eenvoudg ze ook ogen. Later beleef je er genoegen aan en misschien zitten er ook kunstwerkjes tussen.
“ DOEN !”
Op internationaal vlak noteren we, in de Verenigde staten, het Watergateschandaal. Het de toenmalige president Nixon de kop. Vice-president Gerald Ford volgt hem op.
Paul Henri Spaak ,overlijdt op 31 juli op 72 jarige leeftijd.
Herinneringen uit die tijd zijn er nauwelijks. Dit vertaalt zich in weinig opzienbarende gebeurtenissen. Het leven gaat zijn gewone gang. Er moet gezorgd worden dat er eten op de plank komt. En ik heb hier veel lovende woorden voor de moeder van mijn kinderen, die steeds de handen uit de mouwen stak om her en der te gaan kuisen en het huiswerk te doen.
Na ons huwelijk was ze ten dienste van de familie Huysekom, een schoenwinkel in de buurt van mijn ouders. Ze was er een graag geziene figuur. Ze was steeds erg hulpvaardig.
Van het een komt het ander. Via Huysekom kwam ze dusdanig terecht bij Mr en Mev Logist. Beneden in de Bauduinstraat te Tienen. Ook daar was ze welkom. Het waren twee mensen op gevorderde leeftijd. En heel sympathiek.
Haar laatste werkplaats was wel de familie Brucato, eigenaars van het kasteel te Wommersom.
De heer Brucato was een heel vredelievend man en erg joviaal in de omgang. Zijn echtgenote
was afstammelinge van de familie de t’ Serclaes de Wommersom. Ze was een corpulente, bazige vrouw.
Ons moeder was er graag en voor haar hard werken werd ze mooi beloond. Mooie liedjes duren niet lang. De familie Brucato verhuisde naar de hoofdstad. Het kasteel werd verkocht.

Geen opmerkingen: