De eerste sneeuw

Kom, we vertrekken een kwartiertje vroeger, zei mijn Huguette om vier uur, want het begint te sneeuwen. We zaten gezellig koffie te drinken op de tentoonstelling van Pa (die nog wel een eeuw verder kan met de artistieke plannetjes die hij nog heeft, mooie etsen...ge gelooft uw ogen niet).

Om negen uur waren we thuis, goed dat we op tijd vertrokken waren...

Maar vooral: goed dat Els thuis was, en Ward. Bedankt Ward om onze Eliot bij de scouts af te halen om half zes, en bedankt Els om hem op te vangen met droge kleren.

Alhier de nog te schrijven roman of filmscript die aan deze ervaring ontsproot:

Verschillende mensen zitten uren vast in een sneeuwfile. Een man die zijn zwangere vrouw naar het ziekenhuis brengt. Ze bevalt in de auto van een zwart kind.

Een dochter die dringend naar haar ernstig zieke moeder in het ziekenhuis moet waarmee ze al haar hele leven overhoop ligt. Dit is een kans om het uit te praten. Moeder is dood als de dochter in het ziekenhuis aankomt.

Een jongeman heeft in het centrum van Brussel een eerste date. In de file ontmoet hij iemand anders waarmee hij trouwt en kindjes krijgt.