maandag 4 februari 2008

Giacometti in Parijs


Uitstapje naar Parijs. In de gauwte op en af met de Thalys. Het was een zalige dag, niet in het minst omdat onze pa erbij was. Vooral op de tentoonstelling was hij een dankbaar klankbord. We hadden het dan telkens over materiaalgebruik, schilder- en beeldhouwtechnieken en zo.
Het was de eerste maal dat ik Giacometti kon zien. Toch iets speciaal, de confrontatie met het echte werk. Het kan raar lijken maar het meest was ik gepakt door zijn schilderwerken, waaronder dit werk. Ook in zijn plat werk blijft hij immers beeldhouwer; hij wil ruimte definiƫren, ruimtelijkheid scheppen (let in het werk op het hoofd). Meer nog, zijn essentie als beeldhouwer blijft in zijn schilderijen zichtbaar: de eeuwige zoektocht naar het menselijke, het menselijke gelaat. Niet voor niets was de man een halfgod voor de groten onder de existentialisten. Hij verbeeldt immers een mens in al zijn kwetsbaarheid en eenzaamheid, zonder hoger doel (Michelangelo) of allesverslindende passie (Rodin). Daardoor zijn deze werken nog steeds zo fris en spreken ze zo aan.
Onze kleintjes vonden de beklimming van de Eiffeltoren veel en veel leuker. Voor elk wat wils, inderdaad.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Wij hebben inderdaad heel erg genoten van dit dagje "PARIJS". De tento van Giacometti was subliem.
Schilderijen; beelden en tekeningen allemaal even boeiend.
Bezoek a/d eifeltoren die 's avonds een feeeriek schouwspel biedt ; mooi , mooi, "geweldig "!!!!!
En niet vergeten ,geaccompagneerd door 'n toffe zoon;schoondochter en Luka en Eliot.
Een contente grootpa,

Marie zei

En ook nog: een gelukkige verjaardag! Of heb ik het mis op?

Marc Ogiers zei

Merci! Dit was inderdaad een soort van verjaardagskado. Maar mijn verjaardag was al op 13/1.